ความคิดเห็นที่ 1   อยู่ๆ โอกาสจะได้ไปลั๊ลลาก็มาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว เมื่ออยู่ๆ หัวหน้าก็สั่งให้ไปปฏิบัติภารกิจที่เชียงราย ในวันศุกร์-เสาร์ ที่จะถึง แถมเมื่อดูตารางงานก็พบว่า จริงๆ เสร็จงานตั้งแต่เช้าวันเสาร์ ด้วยสมองอันชาญฉลาด (แบบงกๆ 555) ก็ปิ๊งแว๊บบบ ไอเดียขึ้นมาทันที “เฮ้ยย งั้นก็ขอตั๋วกลับวันอาทิตย์แทน แล้วเที่ยวต่อได้อะดิ หุๆๆ” ....... ดอยแม่สลอง...... คือสิ่งแรกที่ปิ๊งๆๆๆ ขึ้นมาในสมอง ของคนที่หลงใหลใบชาอย่างเรา แม้จะมีเสียงคัดค้านจากเหล่ามารนกกระจิบ ไม่ว่าจะเป็น “แกจะไปดอยแม่สลองทำไมง่ะ ตอนนี้ไม่หนาว นางพญาเสือโคร่ง ยังไม่บาน ไม่มีไรหรอก”... ... “บ้าป่าววว ไปเที่ยวดอยคนเดียว ต้องเหมารถไปนะเอ็ง แพงๆๆๆ ไม่มีตังค์อยู่ไม่ใช่ฤ”... ... “เฮ้ยยยย ขี้โรคอย่างเอ็ง ไปคนเดียว น็อคไปทำไงฟะ ห้าวไปแล้วเอ็ง รอให้พวกตูว่างก่อนดีกว่า” ยิ่งย้ำให้หวั่นๆ ใจว่า ตูจะไหวไหมหนอ  Anatomy ตัวเองยิ่งไม่ปกติเหมือนมนุษย์ทั่วไป แต่ในใจก็คิดว่า “เอาฟะ ถ้าไม่ไปงานนี้ ไม่รู้ชาตินี้จะได้ไปอีกหรือเปล่า” สู้โว้ยยยยย จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 22:27:26

ความคิดเห็นที่ 2   ตัดมาวันเดินทาง ด้วยอิทธิฤทธิ์จากการจัดสัมมนาใหญ่ของหลายกระทรวง ทำให้ตั๋วการบินไทยเต็ม!!! ทุกไฟลท์ในวันนั้น (มารู้ทีหลัง เพราะโรงแรมที่ ไปพัก เต็มไปด้วยมนุษย์สูทดำ และป้ายต้อนรับ ) นี่จึงเป็นครั้งแรกที่เราต้องเดินทางด้วย “แอร์เอเชีย” !!!! ทำให้หมู่เพื่อนมารงงมากมาย เพราะคิดว่าที่รู้ลึกรู้ดีถึงเทคนิคในการจองตั๋ว โปรหางแดง น่าจะมาจากการบินกับหางแดงบ่อยๆ แต่!!! เปล่าเลยคร้าบบ พี่น้อง ศึกษาข้อมูลจากหมอยุ่งฯ และสารพัดกระทู้ในห้องบลูฯ เท่านั้นเอง ก็เลยสอยตั๋วโปรให้เพื่อนได้เสมอ ไม่เค๊ยไม่เคยจะบินเอง แถมเมื่อต้องเดินทางด้วยไฟลท์ 7 โมงเช้าของหางแดง อาการหน้าจะมืดก็เกิดขึ้น ก็ “ตูจะตะกายไปสุวรรณภูมิยังไงวุ้ยยยย” ก็รถตู้อนุสาวรีย์ชัย-สุวรรณภูมิ วิ่งเที่ยวแรก 6 โมงครึ่ง ต่อให้ทำเว็บเช็คอินไปก่อนก็ตะกายวิ่งไปขึ้นเครื่องไม่ทันแน่นอน !!???!!! เพราะสโลแกนของหางแดง คือ “ตูไม่รอเอ็ง แม้เอ็งจะเช็คอินแล้ว 555” “เอาฟะ เสี่ยงเป็นเสี่ยงกัน” เลยตะกายออกจากบ้านมาตอนตี 3 แล้วนั่งแท็กซี่มาอนุสาวรีย์ชัย รอรถเมล์ สาย 551 ดูแล้วกัน คงต้องมีคนสงสัยว่า ทำไมไม่นั่งแท็กซี่ยาวไปเลย คำตอบคือ “งกอะดิ” จากบ้านไปสนามบินไม่ต่ำกว่า 250 บาทแน่ๆ (แต่ถ้านั่งไปแค่อนุสาวรีย์ฯ แค่ 65 บาทก็พอ) แถมตลอดทางไปก็มืดๆ จะถูกตีหัวหมกข้างทางหรือเปล่าวุ้ย ไม่เอาดีกว่า ไปถึงอนุสาวรีย์ชัยฯ 3.10 น. ฆ่าเวลาด้วยการนั่งคุยกับเด็กมหาวิทยาลัย ต่างจังหวัดที่ตกรถ เลยต้องนั่งรอรถเที่ยวเช้า พอตี 3 50 รถสาย 551 ก็มา คุยกับคนขับรถได้ความว่า มีรถวิ่งตลอดคืน แต่หลัง 4 ทุ่มจะออกชั่วโมงละคัน เท่าที่สังเกตก็ออกจากสนามบิน ราวเลข 12 บนหน้าปัดนาฬิกา แล้วราว 45 นาทีก็ถึงอนุสาวรีย์ชัย จอดรอแป๊บหนึ่งก็ออกแล้ว ฉะนั้นจากอนุสาวรีย์ชัย ถ้าต้องไปไฟลท์เช้า ก่อนรถตู้วิ่งเที่ยวแรก ก็มาถึง อนุสาวรีย์ชัยราว เลข 9 บนหน้าปัดนาฬิกา ก็ไม่ต้องเสียเวลารอนานแล้ว (อย่าให้เกินนะ เดี๋ยวต้องรอเที่ยวต่อไปไม่รู้ด้วย) ลงรถเมล์ ต่อชัตเติ้ลบัส ราวๆ ตี 5.45 ก็ถึงเคาน์เตอร์แอร์เอเชีย กว่าจะเรียกขึ้นเครื่องตั้ง 7 โมง นั่งเล่นนอนเล่นหน้า gate ตั้งนานง่ะ แถมพอขึ้นเครื่อง ง่ะ A320 (ง่ะ ไม่เคยนั่งรุ่นเล็กขนาดนี้) เห็นที่นั่งตัวเองแทบช็อค 31E ตรงกลางแถวสุดท้ายพอดี ป๊าดดดด ตูเป็นมารดำที่กลัวที่แคบง่ะๆๆๆ ชีวิต 31E มันแคบสุดๆๆ เหงื่อเริ่มแตก !!!! ทำไงดีฟะ     สุดท้ายต้องกลั้นใจ เกาะแขนรุ่นน้องจากบริษัทอื่นขอแลกนั่งริมทางเดินแทน แต่ถึงกระนั้นก็เป็น 1 ชั่วโมงที่ต้องนั่งสวดมนต์ตลอดทาง กันอึแตก 555 จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 22:33:55

ความคิดเห็นที่ 3   หลังจากนั่งภาวนาไม่ให้อึราดตลอดทาง -__-' ด้วยเหตุจากกลัวที่แคบ เพราะที่นั่ง 31E ปรับเบาะเอนไม่ได้ หลังติดห้องน้ำ แต่เบาะด้านหน้า (30E) ปรับเอนมาได้สุดๆ แถมจะสะกดจิตบังคับตัวเองให้หลับก็ทำไม่ได้ เพราะคุณน้องแอร์หางแดง ช่างแสนขยันสร้างกิจกรรมด้วยรถเข็นเสียจริง ทั้งของกิน ของที่ระลึก มีมาไม่ขาดสาย ในที่สุดช่วงเวลาอันสยองขวัญของเราก็จบลง ...เมื่อเครื่องบินแตะสนามบินเชียงราย... และด้วยความที่ทริปนี้เจออิทธิฤทธิ์สัมมนาภาครัฐ ทำให้ผู้ร่วมทริปประชุมของเราต้องแยกไฟลท์บินตามๆ กันมา ผู้ดูแลกลุ่มที่เรามาด้วย จึงพาไปฆ่าเวลาด้วยการ “กินๆๆๆๆ” มุ่งหน้าไปหาของอร่อยกินในย่านหอนาฬิกาสีทองฝีมืออาจารย์เฉลิมชัย ซึ่งก็ไม่ทำให้เราผิดหวัง มีร้านอร่อยๆ มากมาย ประเดิมอาหารเช้าด้วยร้านข้าวแกงปักษ์ใต้ ที่แสนอร่อยจนกับข้าววางปุ๊บ สลายเข้ากระเพาะปั๊บ สุดท้ายก็เลยไม่มีหลักฐานมายืนยัน เพราะเหลือแต่ซากอารยธรรมโบราณอย่างก้างปลาที่ไม่น่าดู 555 จากนั้นเราก็มาต่อกันที่ร้านกาแฟโบราณ “กาแฟรถเหลือง” ที่คาดว่าใครมาเชียงรายยามเช้า น่าจะได้แวะเวียนไปลิ้มรสมาแล้วบ้าง จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 22:36:47

ความคิดเห็นที่ 4   เราว่าเสน่ห์ของร้านนี้ไม่ได้อยู่ที่กาแฟ ....เพราะเราไม่กินกาแฟ...ไม่เกี่ยวดิ แต่เพราะความโดดเด่นของร้าน อยู่ที่ชายหนุ่มโพกผ้าถือกีต้าร์ร้องเพลง เมื่อนึกอยาก.. เจ้าของร้านที่มีลีลา ชีวิตชีวา ในการบริการแล ะดึงดูดลูกค้าที่เป็นเอกลักษณ์ ผูกใจคนได้มาก ส่วนรสชาติเครื่องดื่มส่วนใหญ่ไม่ว่ากาแฟ หรือ ชา เข้มข้นดี (มากกว่าหลายร้านที่แพงๆ) แต่ออกหวานไปหน่อย (อันนี้ทั้งกลุ่ม 10 กว่าคนเห็นตรงกัน) ฉะนั้นถ้าใครไม่กินหวาน คงต้องบอกคนทำล่วงหน้า จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 22:38:49

ความคิดเห็นที่ 5   หลังจากพุ่งปลิ้นด้วยของคาวและของหวาน ทุกคนก็เริ่มเข้าสู่โหมดของ... “การทำงาน”.... ซึ่งแม้ที่พักและห้องประชุมจะหรูหราระดับดุสิตธานี แต่ก็สร้างความเซ็งให้ชีวิตเหมือนเดิม หุๆๆๆ ฉะนั้น...ตัดฉับๆๆๆ ...เข้าสู่ภารกิจของเรา ... “ลั๊ลลาๆๆๆ” มาลั๊ลลากันดีกว่า   เช้าวันเสาร์เมื่อภาระในการทำงานตามออเดอร์นายใหญ่จบลง(เสียที -_-') ผู้ร่วมทริปสัมมนาของเราส่วนใหญ่ต้องการไปละลายทรัพย์ที่แม่สายก่อน บินกลับ เราจึงขอติดรถตู้ไปลง “แยกปากเซ” ปากทางขึ้นดอยแม่สลอง ซึ่งเป็นเส้นทางผ่านไปด่านแม่สายอยู่แล้ว 555 บอกแล้วว่าเน้นท่องเที่ยวแบบประหยัด อะไรทำได้ก็ทำเนอะ (แต่ถ้าใครจะไปเอง ก็สามารถเดินทางด้วยรถบัสเขียวที่เขียนว่า ไป “แม่สาย” จาก บขส.เก่า เชียงราย ค่ารถประมาณ 20 บาท) เมื่อมาถึงบรรดาเสียงเตือนจากทั้งในห้องบลูฯ และมารนกกระจิบ ที่ออฟฟิสก็ลอยมาทันทีว่า “ระวังนะแก เดี๋ยวคนขับรถจะบังคับให้เหมาขึ้นไป ไม่เชื่อคอยดูตูโดนมาแล้ว!!!” แต่ปรากฏว่า ...ผิดคาด... ไม่มีใครสนใจอะไรเราเลย แถมพอถามว่า นี่วินไปดอยแม่สลองใช่หรือเปล่า บรรดาคนขับทั้ง 3 คน 3 วัย ก็พยักหน้า แล้วชี้ให้นั่งรอที่ม้าหิน รอคนเต็มก่อน เราก็เลยนั่งรอไปเรื่อยๆ จากที่มาถึงแยกปากเซตอน 11.30 น. นั่งไปเรื่อย อิทธิฤทธิ์ของการยิ้มหวานทุกครั้งที่มีการสบตากันของเรา ก็เริ่มได้ผล พี่คนขับหน้าเหี้ยมก็เริ่มหันมาคุยกับเราบ้าง เรื่องราวชีวิตความเป็นอยู่ การเพาะปลูกข้าวโพดที่บ้าน ไร่หนึ่งได้กี่กิโล ขายได้กิโลเท่าไร บรรยากาศเทศกาลงานบุญ ความเจริญและเสื่อมลงของจำนวนนักท่องเที่ยว ...เสียงหัวเราะ สีหน้าแห่งความสุข สลับกับความเศร้า ปะปนเป็นระยะๆ ในการสนทนา... จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 22:45:21

ความคิดเห็นที่ 6   แต่ที่เรียกเสียงฮาครั้งใหญ่ได้นั้น ก็เมื่อหนุ่มคนขับรถผู้อ่อนวัยสุด ถามเราขึ้นมาว่า “อยู่เผ่าไหนแหละ จะกลับบ้านเหรอ” ป๊าดดดดด นี่หน้าตูเป็นชาวเขาไปแล้วหรือนี่     เลยทำให้บรรดา 2 หนุ่มที่สูงวัยกว่าปล่อยฮา กับหน้าตาที่ปวดตับของเรา ตอนที่แทบอยากจะดิ้นลงกับพื้น ไม่รู้เพราะดีใจหรือเสียใจที่ดำตับเป็ด กลายเป็นชาวเขาผิวขาวลูกครึ่งจีนไปเสียแล้ว แม้จะมีการแย๊บๆ ระหว่างสนทนาว่า ถ้าเหมาขึ้นดอย 400 คนเดียว เขาก็ไปนะ แต่ก็จะมีเสียงแทรกจาก 2 หนุ่มที่เหลือตลอดเวลาว่า ลองรอก่อนก็ได้ เผื่อจะมีคนมาช่วยหาร แต่คงไม่โชคดีเหมือนตอนเช้าๆ ที่ยังหวังได้คนพื้นที่ๆ ไปทำธุระโน้นนี่ได้บ้าง พร้อมกับเปรยแบบปลงๆ ว่า “ช่วงนี้ก็มีแต่ฝรั่งแหละ คนไทยไม่มาแล้ว เขาหายกันไปหมด จะมากันอีกที ก็ตอนปีใหม่เท่านั้นแหละ เขามาแม่สลองแค่ตอนมีซากุระบานเท่านั้น” -___-' 12.30 น. พระเจ้าก็ประทานสาวน้อยแบกเป้จากแดนซากุระแท้ๆ มาให้เรา 1 คน  แต่เธอทำให้เราอยากเอาหัวโขกโต๊ะหินตายเสียให้ได้ !!! เพราะเธอมาพร้อมคัมภีร์นำเที่ยวเล่มใหญ่ แถมเมื่อคนขับรถถามว่า จะแชร์ค่ารถกับเราไหม คนละ 200 บาทจะได้ไม่ต้องรอ ให้ครบ 8 คน (จะได้จ่ายคนละ 60 บาท) สาวน้อยก็หยิบกระดาษมาเขียนเลข 300 บาท พร้อมชูให้คนขับดูทันที ปรากฏการณ์ต่อรองราคาก็เกิดขึ้นทันที ป๊าดดดดด ตูนั่งมาชั่วโมงกว่าไม่มีต่อสักแอะ สาวยุ่นมาถึงเปิดฉากทันที??? เอ๊ะๆๆ ตูทำไรผิดไปหรือเปล่าเนี้ย ?!?!?? แต่สุดท้ายสาวยุ่นก็แพ้ เพราะพี่คนขับยืนยันชัดเจนว่า แค่ค่าน้ำมันก็ 200 บาทแล้ว ขอค่าแรงสัก 200 เต๊อะ วันนี้ยังไม่ได้สักเที่ยว แม้สาวเจ้าจะเล่นบทงอน นั่งรอไปสักพัก สุดท้ายก็ยอมแพ้ ชวนเราแชร์ค่ารถขึ้นดอยคนละ 200 บาท จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 22:47:12

ความคิดเห็นที่ 7   เมื่อนั่งรถไปเรื่อยๆ ทางขึ้นเขาตลอด คดไปโค้งมาตลอด ไต่ไปตามสันเขา ขึ้นๆ ลงๆ บางช่วงทางชันขนาดแขนข้างหนึ่งต้องเกาะกระเป๋าไว้อีกข้างต้อง เกาะพนังเก้าอี้ไว้ ไม่งั้นกลิ้งดุ๊กๆ ลงไปแน่ “ค่ารถแค่ 200 บาทให้พี่เขาไปเต๊อะขับตุเรงๆ ขนาดนี้” ชมวิวข้างทางที่แปลกตา ผ่านไป 1 ชั่วโมง เราก็มาถึงจุดศูนย์กลางชุมชนบนดอยแม่สลอง คิวรถสองแถวหน้า 7-11 นั่นเอง แต่พี่คนขับก็ยังใจดี ขับขึ้นไปส่งถึงหน้าเกสต์เฮ้าส์ของทั้งคู่ที่ถัดขึ้นไปนิดหนึ่ง แถมอยู่ติดกันอีกต่างหาก ..ขอบคุณพี่คนขับก้าบ ที่ทำให้ไม่ต้องแบกกระเป๋า 6 กิโล เดินขึ้นดอย.. “ลิตเติ้ลโฮม” คืนละ 200 บาท ที่ซุกหัวนอนของเรา ส่วน “ซินแส” คืนละ 50 บาท ของสาวยุ่น.... แค่ดูราคาก็รู้แล้วว่าใครหาข้อมูลมาเยอะและเค็มกว่ากัน -__-' (นี่ขนาดวิทยายุทธ์ด้านความเค็มล้ำเลิศ จนได้ฉายาว่ามารดำ แล้วนะเนี้ย) แม้ว่า “ซินแส” โรงเตี้ยมสีแดงจะโดดเด่นเด๊งมาแต่ไกล และราคาถูกกว่า แต่สำหรับทริปที่เดินทางคนเดียวเป็นครั้งแรก ด้วยสภาพร่างกาย ที่ไม่สมบูรณ์ 100% ชื่อเสียงเรื่องคุณภาพบริการด้วยใจ จึงต้องมาก่อน “ลิตเติ้ลโฮม” จึงเป็นที่หมายที่เราเลือก เพราะไม่ว่าเว็บบอร์ดไหนๆ ก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “สุดยอดน้ำใจงาม” และต้องถือเป็นความโชคดีของเราด้วยที่มีห้องว่างพอดี ทั้งๆ ที่ไม่ได้จองล่วงหน้า แถมยังเปิดดูห้องให้เราตัดสินใจก่อนอีกต่างหาก (แต่ถ้าเป็นส่วนที่เป็นเรือนพักแยกต่างหาก...อย่าได้หวังจะทำแบบนี้ได้... มีคนจองตลอด..แถมฝรั่งพักกันนานด้วย) จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 22:49:00

ความคิดเห็นที่ 8   ห้องเล็กๆ บนชั้น 2 ของเรือนไม้ที่แม้จะเก่าแต่สะอาดมาก ห้องน้ำรวมที่ต้องใช้ร่วมกับแขกคนอื่น รวมถึงคนที่มากินอาหารที่ชั้นล่าง ก็ไม่ได้ทำให้เราลังเลใจที่จะเลือกที่นี่ เพราะ...สะอาดสุดๆ... แถมมีน้ำอุ่นให้ทั้ง 3 ห้องด้วย ยิ่งได้ใช้งานจริง ยิ่งชื่นชม เพราะแม้ว่าเราจะอาบน้ำเลอะเทอะแค่ไหน แต่แค่ขึ้นไปเปลี่ยนชุดเก็บข้าวของ ลงมาใหม่อีกครั้ง ห้องน้ำก็ถูกทำความสะอาดแล้ว... “เลิศมาก” แต่ที่นี่ก็มีเรือนพักแบบแยกเป็นหลังๆ มีห้องน้ำในตัวนะ แต่ถ้าอยากไปต้องจองล่วงหน้านะ มีแขกเต็มตลอด ราคาเท่าไรไปดูในเว็บของเกสต์เฮ้าส์เองแล้วกัน จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 22:51:27

ความคิดเห็นที่ 9   หลังจากนอนพักเอาแรง+หลบแดดเปรี้ยง มารดำอย่างเราก็ถูกปลุกด้วยเสียงเพลงสวดจากมัสยิดใกล้ๆ กับเกสต์เฮ้าส์ ถึงเวลาออกลั๊ลลากันแล้ว แต่!!! กองทัพต้องเดินด้วยท้อง!!! ฉะนั้น ได้เวลากินๆๆๆ “ข้าวต้มเห็ดหอม” คือเมนูที่สวรรค์ประทานให้เรา สุดยอดจริงๆ 555 ยิ่งได้ชาร้อนๆ หอมๆ มาจิบไปด้วย คนบ้าชาอย่างเรายิ่งเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ เมื่อท้องอิ่ม ก็ได้เวลามารดำออกอาละวาด จึงออกเดินทางพร้อม แผนที่บนดอยที่ทางเกสต์เฮ้าส์แจกให้ มุ่งหน้าสู่ “วัดสันติคีรี” ตลอดทางได้เห็นวิถีชีวิตที่เรียบง่ายของคนพื้นที่ รอยยิ้มที่พร้อมส่งต่อให้คนแปลกหน้าเสมอ ท่ามกลางเสียงเพลงสวดที่ลอย มาจากมัสยิด ขับกล่อมตลอดเวลา แม้จะมาคนเดียวแต่ไม่รู้สึกเหงาเลยสักนิด แต่พอเดินไปสักพัก ก็ชักจะเริ่ม  เริ่มต้องหยุดพัก เป็นระยะๆ เพราะเป็นทางขึ้นเนินตลอด แหะๆๆ มารดำแพ้ทางขึ้นเนิน จริงๆ มันก็ไม่ได้สูงชันอะไรมาก แต่ด้วย. “สังขารหนอ คนเรา” บอกแล้วว่า Anatomy ของมารดำ ไม่ค่อยปกติ ทั้งระบบการหายใจ และข้อต่อในบางจุด วิทยายุทธ์จึงจะสูงส่งเฉพาะทางเรียบ+พื้นที่ใกล้เคียงระดับน้ำทะเลเท่านั้น เจอดอยเข้าไปเริ่มกลายเป็นเด็กอนุบาล 5555 แต่ก็มีข้อดีคือ เมื่อเราหยุดพักสังขาร ตาเราก็ได้มองไปยังโลกกว้าง เห็นอะไรมากกว่าแค่เท้าตัวเอง จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 22:55:43

ความคิดเห็นที่ 10   ที่บนนี้ “วัดสันติคีรี” นอกจากธรรมชาติที่งดงามด้วยวิวของสันเขา และท้องฟ้าที่สดสวย เรายังได้เห็นความหมายของ “สันติคีรี”ถิ่นนี้ เราได้กราบไหว้พระพุทธรูป พระธาตุเจดีย์ที่งดงาม รูปปั้นพระโพธิสัตว์ เจ้าแม่กวนอิม ท่ามกลางเสียงเพลงสวดของชาวมุสลิมจากมัสยิดที่ตั้งอยู่ในชุมชน มองไปไม่ไกลเห็นไม้กางเขนบนยอดโบสถ์ของชาวคริสต์ ทั้งหมดนี้อยู่กันอย่าง “สันติ” บนยอดดอยแห่งนี้ นี่อาจเป็นความสงบ ร่มเย็น ที่หาได้ยากยิ่ง ในสังคมเมือง เมืองที่มีความแตกต่างแต่ไม่ยอมรับในความต่าง เพียรจัดการให้ความหลากหลายนั้นหายไป เพียงเพราะยึดมั่นว่า ฝั่งฉันเท่านั้นที่ถูกต้องและดีงาม จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:01:44

ความคิดเห็นที่ 11   โอ้ม่ายยยยยย ถูกใจกระทู้นี้ จากคุณ : เปิ้ล เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:02:38 A:124.122.29.60 X: TicketID:237897

ความคิดเห็นที่ 12   ป๊าดดดดดด นั่นอะไรง่ะ ดุ๊กๆๆ นัวเนียกันอย่างกับงูเขียว??????? เฮ้ยยยยย สาวกระโปรงเฮี่ยนกับหนุ่มแว๊น มาประกอบกิจกรรมให้รายการ ได้เรท “ฉ” นี่เอง (ไม่มีภาพประกอบ กลัวโดนกระตืบหมกดอยหมดฟอร์มจอมมาร หุๆๆ)         งานนี้เลยทำให้สำนึกว่า นี่มันจะ 6 โมงเย็นแล้วนี่หว่า รีบลงจากวัดไปเขตชุมชน น่าจะปลอดภัยกับชีวิตและทรัพย์สินขึ้น แม้ทุกคนที่เจอบนนี้จะบอกว่า “ปลอดภัย” บนนี้ไม่เคยมีเรื่อง แต่ก็ไม่ควรเปิดโอกาสให้ชีวิตขนาดนั้น 555 จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:04:42

ความคิดเห็นที่ 13   คราวนี้เลยเดินลั๊ลลามาตั้งหลักที่ 7-11 เมื่อเดินไล่กลับขึ้นไปที่ลิตเติ้ลโฮม ก็ทำให้เราได้เห็นว่า ในย่านนี้มีเกสต์เฮ้าส์มากมายหลายระดับให้เลือกสรร ตามรสนิยมและกำลังทรัพย์ของแต่ละคน เชิญทัศนาตามสบาย จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:06:19

ความคิดเห็นที่ 14   หลังจากลั๊ลลาไปเรื่อย ฟ้าเริ่มมืด เลยกลับเข้าที่พัก ได้ชื่นอกชื่นใจกับ ชาจีนเย็นชื่นใจ ที่คุณป้าเจ้าของลิตเติ้ลโฮมยกมาต้อนรับ แม้จะกำลังวุ่นๆ กับมื้อเย็นที่มีทั้งแขกและไม่ใช่แขกที่พักในเกสต์เฮ้าส์มาใช้บริการมิใช่น้อย ดูจากสภาพแล้วมารดำอย่างเราหลบไปลั๊ลลากับน้ำอุ่นๆ ก่อนที่จะกลายร่างเป็นปลาเค็มตากแห้งท่าจะดีกว่า แม้พยาธิในท้องจะเริ่มดุ๊กๆๆ ดิ๊กๆ บ้างแล้ว เอ๊ะ!!! เพิ่งโส้ยข้าวเข้าไปก่อนลั๊ลลานิ มันมาอีกแล้ว งานนี้หลังอาบน้ำเสร็จเลยเบิ้ลซะ 2 ทั้งผัดซีอิ้ว และข้าวต้มเห็ดหอม ของโปรด ฟาดให้เรียบอย่าให้เหลือ กินเข้าไปยังจ่ายไม่ถึง 100 บาทเลย สักมื้อ 555 กินไปก็ลั๊ลลามีความสุข แม้จะมาคนเดียว แต่เพื่อนใหม่เพียบ ทั้งครอบครัว เจ้าของลิตเติ้ลโฮม ฝาหรั่งโต๊ะโน้น สมาชิกที่มาพักที่นี่ ยิ้มแย้มให้กันตลอดเวลา อบอุ่นดีจัง จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:09:42

ความคิดเห็นที่ 15   ตามมาปาดค๊า.. จากคุณ : miziki เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:12:05

ความคิดเห็นที่ 16   และแล้วเช้าแสนสุขก็มาถึง แม้จะนอนไม่เต็มอิ่ม เพราะฝาหรั่งห้องข้างๆ นอนกรนดังมาก 555 แต่บรรยากาศยามเช้าที่คึกครื้นของที่นี่ก็ทำให้มารดำขี้เซาลืมหงุดหงิดไปได้ รีบคว้าหมวก+แผนที่ไปตะลุยตลาดเช้า ลั๊ลลาบนดอยอีกทีดีกว่า เวลาแสนสุขมีไม่มากแล้ว จุดหมายปลายทางของเราในวันนี้คือ สุสานนายพลต้วน นายพลต้วน ซี เหวิน เป็นผู้นำทัพที่ 5 กองพล 93 ของจีนคณะชาติหรือ ก๊กมินตั๋ง ซึ่งเป็นกลุ่มคนที่เข้ามาช่วยรัฐบาลไทยปราบปรามคอมมิวนิสต์ ในช่วงปี 2514 - 2524 รัฐบาลจึงได้อนุญาตให้จีนคณะชาติกลุ่มนี้ แปลงสัญชาติเป็นไทยได้ เนื่องจากทำคุณประโยชน์ให้กับประเทศ โดยนายพลต้วน เป็นผู้นำสำคัญในการก่อตั้งชุมชนชาวจีนบนดอยแม่สลอง และพัฒนาพื้นที่ให้ชาวบ้านกินดีอยู่ดี และดอยแม่สลองกลายเป็น แหล่งท่องเที่ยว เมื่อเสียชีวิตลงในปี 2523 จึงได้มีการสร้างสุสานขึ้น     ตลอดทางจากตลาดเช้าเดินขึ้นไปสุสาน เราได้พบกับรอยยิ้มมากมายของคนในพื้นที่ ทั้งจากชาวเขา ชาวจีน ที่มาตั้งรกรากอยู่ที่นี่ ไม่ใช่ยิ้มที่เชิญชวนให้ซื้อสินค้า แต่เป็นยิ้มทักทายยามเช้าที่มีแจกจ่ายให้ กับทุกคนที่เดินผ่าน ขี่รถเครื่องผ่าน แม้จะใช้กันคนละภาษา แต่ที่นี่ “ยิ้ม” คือ ภาษาสากล     จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:14:28

ความคิดเห็นที่ 17   แวะมาชมครับ ขอติดสอยห้อยตามไปด้วยคน ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ จากคุณ : กัปตันลูกชุบ เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:15:23

ความคิดเห็นที่ 18   ณ ยามนี้ แม้นางพญาเสือโคร่ง ซากุระเมืองไทย ยังไม่บาน ดอกบัวตองจะบานแค่เป็นหย่อมๆ ไม่เหลืองสะพรั่งเต็มดอยเหมือนดอยแม่อูคอ แต่ความงามของดอยแม่สลองนั้น ...งามกระทบใจได้อีก... จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:17:09

ความคิดเห็นที่ 19   สุสานนายพลต้วน อาจจะเป็นแค่แหล่งท่องเที่ยวธรรมดาที่ไม่มีสีสันให้ตื่นตา ในวันนั้นจึงได้เห็นนักท่องเที่ยวหลายคนเมื่อมาถึงแวะถ่ายรูปแป๊บๆ แล้วก็จากไป แต่หลังจากมารดำตะกายขึ้นมาอย่างเหงื่อตกเล็กๆ ที่นี่คือความยิ่งใหญ่ของมนุษย์อย่างแท้จริง มนุษย์คนหนึ่งที่สร้างประโยชน์ให้ชุมชนได้อย่างเป็นนิรันดร์ แม้วันที่ไร้ลมหายใจแล้ว ที่พักกายสุดท้ายก็ยังสร้างงาน สร้างอาชีพ สร้างรายได้ให้ชุมชนอย่างต่อเนื่อง แต่ที่ทำให้มารดำตื้นตันสุดๆ คงจะเป็นม้าหินน้อยๆ ที่ตั้งอยู่ข้างที่เคารพศพ แรกเห็นก็นึกว่าเป็นคนเฝ้าสุสานพาลูกมานั่งเล่น แต่สักพักก็เห็นเด็กน้อยใหญ่ทยอยขี่จักรยานบ้าง รถเครื่องบ้าง หอบหนังสือมาด้วย เพียงสักพักก็ได้รู้ว่า ที่นี่คือโรงเรียนกวดวิชาเล็กๆ ของชุมชน ณ ยามเช้าของวันหยุด ที่มีคุณครูผู้เฒ่า สอนเด็กๆ อ่านเขียนภาษาไทย-จีน ณ จุดนี้จึงเป็นมากกว่าสุสาน แต่เป็นห้องบ่มเพาะอนาคตของชุมชน ที่พร้อมจะถ่ายทอดต่อจากคนรุ่นหนึ่งสู่คนอีกรุ่นหนึ่งอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ท่ามกลางการเฝ้าดูของผู้บุกเบิกรุ่นแรกของชุมชน นี่คือความยิ่งใหญ่ที่สุดแล้วที่มนุษย์คนหนึ่งพึ่งสร้างได้   จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:22:01

ความคิดเห็นที่ 20   บรรยากาศขากลับทำให้เรารู้ว่า ...ที่นี่ ความสุขอาจไม่ได้มาจากโครงการเม็กกะโปรเจ็ค... แต่อาจเป็นเพียงภาพเด็กๆ แก๊งค์แฟนฉันขี่จักรยานร้องเพลงไปตามทาง เสียงคุณครูสอนเด็กๆ ร้องเพลง ที่แว่วมาจากโบสถ์คริสต์ข้างทาง ภาพอาม่าจูงหลานชายวัยตั้งไข่ ออกมาซื้อผักจากคุณป้าชาวเขาที่ แบกตะกร้าตระเวนขายตามดอย (สาเหตุสำคัญที่ 7-11 บนดอยแม่สลองต้องชิดซ้าย) ภาพชาวเขาจูงม้าแต่งตัวเต็มยศ(พร้อมปล่อยทุนระเบิดมาตามทาง) เผื่อใครอยากขี่ 555 จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:29:22

ความคิดเห็นที่ 21   ขากลับลงจากดอยแม่สลอง ด้วยเหตุที่อยากเปลี่ยนบรรยากาศ ประจวบเหมาะ กับได้เจอคุณลุงวินมอเตอร์ไซด์บนดอยชื่อแสนเท่ “ลุงตาน- อาชา แสงจันทร์” ตอนที่ตะลุยตลาดเช้า จึงตัดสินใจแปลงร่างเป็นเด็กแว๊นนนน เกาะหลังลุงลงดอยดีกว่า แม้ว่าราคาออกจะแพงกว่ารอสองแถวสักหน่อย แต่ 300 บาท พร้อมพาเที่ยวขาลงตามจุดต่างๆ ก็คุ้มอยู่สำหรับคนไม่มีรถอย่างเรา เมื่อเช็คเอ้าท์ออกจากลิตเติ้ลโฮม และร่ำลาครอบครัวเจ้าของเกสต์เฮ้าส์อย่างใจหาย จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:31:29

ความคิดเห็นที่ 22   12.40 น. ก็เริ่มตะลุยลงดอย แวะดูสวนชาวังพุดตาล ชุมชนบ้านใหม่สันติคีรี ดูดอกไม้ที่ดอยหมอกดอกไม้รีสอร์ท(แป๊บเดียวเพราะไม่ใช่แนว) และใช้เวลาส่วนใหญ่ที่โรงงานชาและไร่ชา 101 ดินแดนที่หอมใบชา ถูกใจผู้คลั่งไคล้ชาอย่างมารดำที่ซู๊ดดดดด จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:33:06

ความคิดเห็นที่ 23   แถมขาลงยังได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศขุนเขาและดอกไม้ 2 ข้างทางจนจุใจ ยังจำได้ถึงความรู้สึกที่สุดยอดจริงๆ เวลาอยู่บนสันเขา มนุษย์ 167 cm. Anatomy ก็ประหลาดมนุษย์เป็นเคสศึกษาของนักเรียนแพทย์ได้ตลอดเวลา แต่สามารถขึ้นมายืนอยู่บนจุดนี้ได้ มองไปรอบตัวมีแต่ยอดเขา หุบเขา แม้ธรรมชาติจะยิ่งใหญ่ แต่เราก็มายืนบนนี้ได้ สุดยอด!!! มันจุดไฟ สร้างพลังให้ชีวิตได้ดีจริงๆ “ต่อไปก็ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้แล้ว ขอเพียงเชื่อว่าทำได้ และลงมือทำเท่านั้น” จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:35:37

ความคิดเห็นที่ 24   ก่อนบ่าย 3 โมงนิดๆ คุณลุงตาน ก็พาเรามาส่งถึงหน้าที่ว่าการอำเภอแม่จัน (ไกลจากแยกปากเซ คิวรถฟ้า พอสมควร) เพราะลุงไม่อยากให้ตากแดดรอรถเมล์เขียวเข้าตัวเมืองเชียงราย เราก็เลยช่วยค่าน้ำมันคุณลุงเพิ่มไปนิดหน่อย (ใครลองขึ้นแล้วจะรู้ว่า ขาลงว่าใช้ฝีมือแล้ว แต่ขากลับขึ้นดอย ต้องใช้ทั้งฝีมือและน้ำมันรถมากกว่า) ใครแวะมาดอยแม่สลองสนใจจะใช้บริการลุงตานก็ได้นะ ขับรถใช้ได้ ไม่หวาดเสียว สุภาพแล้วก็คุยสนุก 083-473-0158 รู้สึกว่าลุงจะมีโฮมสเตย์ด้วยแหละ เพราะเห็นบอกว่าตอนปีใหม่คนมาพัก บนดอยแม่สลองมาก มากขนาดโฮมสเตย์แกยังเต็ม -__-' จากหน้าอำเภอแม่จัน ขึ้นรถเมล์เขียว “แม่สาย – เชียงราย” ค่ารถ 20 บาท ใช้เวลาราว 1 ชั่วโมง ถึง บขส.เก่า ยังมีเวลามากมายก่อนไปขึ้นเครื่อง เลยเดินไปนั่งพักที่วัดพระแก้ว เชียงราย (เดินราว 30 นาที) เพราะเป็นวัดที่ชอบมาก ใช้เวลาอยู่ได้นานๆ มีพิพิธภัณฑ์ มีหอพระแก้ว โบสถ์ก็สงบร่มเย็น ไม่เคยพลาดเมื่อมาเชียงราย ทริปนี้จึงเป็นทริปที่แสนสุขด้วยงบเบาๆ สบายกระเป๋าจริงๆ จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:40:58

ความคิดเห็นที่ 25   สรุปค่าใช้จ่ายทริปนี้ เฉพาะส่วนที่ไปลั๊ลลาเอง (ค่าตั๋วเครื่องบินมีคนออกให้) ค่ารถสองแถวฟ้า จากแยกปากเซ ถึงดอยแม่สลอง 200 บาท ค่าที่พักลิตเติ้ลโฮม 1 คืน 200 บาท ค่าอาหาร 3 มื้อ (50 + 90 + 50) 190 บาท ค่ามอเตอร์ไซด์ลงดอย (+ทิป 50) 350 บาท ค่ารถเมล์เขียวเข้าเมือง 20 บาท ค่ารถสองแถวฟ้าเล็ก ไปสนามบิน(จากไนท์บาซา) 130 บาท รวมเบ็ดเสร็จ 1,090 บาท แต่ได้ความอิ่มใจมาสุดๆ   จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:43:00

ความคิดเห็นที่ 26   ป๊าดดด จบรีวิวลั๊ลลาแล้วจ้า อันนี้เป็นฉบับ(พยายาม)ย่อ  หลังได้ปล่อยรีวิวฉบับเต็มไว้ในบล็อกของตัวเองมาระยะหนึ่งแล้ว ตอนแรกก็ว่าจะไม่รีวิวไว้ในห้องใหญ่ แต่ช่วงนี้มีคนถามเรื่องการเดินทางไปสุวรรณภูมิ+เชียงราย แบบไม่มีรถเยอะ ก็เลยเอามาปล่อยไว้ในห้องใหญ่ด้วย จะได้ไม่ต้องบอกให้คลิกที่บล็อก เดี๋ยวจะทำผิดกฎห้องบลู ตอนนี้ก็ยังมีข้อมูลการเดินทางสำหรับคนไม่มีรถสต๊อกไว้บางส่วน ไว้มีเวลาจะมาระบายไว้ในบล็อกนะเออ ขออนุญาตรีวิวในบล็อกก่อนห้องใหญ่ เพราะต้องใช้เวลายาวนานนักกว่าจะจบ + เป็นการตอบแทนผู้มีอุปการะคุณที่ผู้ติดตามบล็อกที่แม้จะช้าอย่างไรก็ยังอุตส่าห์เข้ามาติดตามอย่างต่อเนื่องจนซึ้งใจยิ่งนัก ToT จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:51:57

ความคิดเห็นที่ 27   เล่าเรื่องสนุกจังค่ะ...ตัวหนังสือเยอะจัดเหนื่อยแทน ^_^ จากคุณ : just a day dreamer เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 23:57:57

ความคิดเห็นที่ 28   เก่งจัง จากคุณ : นก (ICONbook) เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 00:14:42

ความคิดเห็นที่ 29   รูปสวย  เล่าเรื่องได้น่าติดตามมากครับ  สนุกมาก  ขอบคุณครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 00:57:27

ความคิดเห็นที่ 30   ขอบคุณครับ เห็นรีวิวการเดินทางแล้วเหนื่อยแทน ตั้งแต่เดินทางไปสนามบิน นั่งเครื่อง จนไปถึงดอยแม่สลอง แต่กลับมาแล้วก็แฮ๊ปปี้ใช่มะครับ ว่าแล้วก็อยากไปขึ้นดอยแม่สลองจัง ติดใจอาหารจีนยูนนานบนนั้นสุดๆ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 01:10:23

ความคิดเห็นที่ 31   ตามไปแอ่ว ดอยแม่สลอง ด้วยคนครับผม.. เล่าเรื่องราว.. เหมือนอ่านจากบล๊อกเลยครับ.. จากคุณ : เจ้าชายแวมไพร์ เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 04:32:30

ความคิดเห็นที่ 32   อ้าวนึกว่าให้ขาไว้เหยียบคันเร่ง แว๊บบบบบ จากคุณ : PalmIIIc เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 07:27:22

ความคิดเห็นที่ 33   ฮ่า ฮ่า ฮ่า มีขาไว้เดิน ... แต่เดินไม่ไหว ทำไงดีล่ะคะ จากคุณ : ยูโด เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 08:02:26

ความคิดเห็นที่ 34   ขอบคุณจขกท.มากเลยนะคะ กำลังวางแผนเที่ยวเชียงรายแบบไม่มีรถอยู่พอดีเลย แล้วอย่าลืมมารีวิวอีกนะจ๊ะจะคอยติดตามตลอดเลย จากคุณ : devil_mars เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 08:18:35

ความคิดเห็นที่ 35   อ่านแล้วสนุกจังคะ จากคุณ : แม่น้องนะโม (กิมน่ารัก) เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 09:56:57

ความคิดเห็นที่ 36   ชอบ ๆ อ่านแล้วมันส์ดี ขอบคุณคร้าาบ จากคุณ : chartchy เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 10:17:53

ความคิดเห็นที่ 37   ยอดเยี่ยมดังเช่นเคยครับ คุณ เสียงลมหนาว ขอบพระคุณสำหรับทริปดีๆครับผม จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 10:50:02

ความคิดเห็นที่ 38   รีวิวได้สนุกมากค่ะ อ่านจนเพลินเลย ด้วยวัยอย่างน้าและสุขภาพก็ไม่เอื้อให้ไปลุยอย่างนั้นได้ จึงต้องขอขอบคุณที่มารีวิวให้ได้ซึมซับบรรยากาศไปด้วยค่ะ จากคุณ : เตี้ยอ้วนชวนไถล เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 11:43:05

ความคิดเห็นที่ 39   ตามมาเที่ยวด้วยคนนะครับ น่าสนุกจังเลย ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ " พระเจ้าให้ขาไว้เดิน และให้หัวใจไว้รักเธอ " จากคุณ : P.S. i love you เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 11:45:23

ความคิดเห็นที่ 40   สนุกจังค่ะ.............. จากคุณ : หมูอ้วนจอมพลัง เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 13:47:19

ความคิดเห็นที่ 41   ขอบคุณทั่นผู้มีอุปการะคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่าน รวมถึงผู้มีน้ำใจแต่ไม่อาจให้กิฟท์ตอบแทน อย่าง คุณเปิ้ล  TicketID:237897   คุณ just a day dreamer คุณ นก (ICONbook) คุณ เจ้าชายแวมไพร์ ขออภัยหากตัวหนังสือจะเยอะไปนิดหนึ่ง ด้วยศักยภาพกล้อง 2 ล้านพิก ของ Nokia 2700 รูปก็เลยไม่ได้งดงามพอจะอวดได้เยอะๆ เหมือนรีวิวอื่น 555 ส่วนคนที่เข้าไปแวะเวียนอ่านในบล็อกแล้ว ต้องมาอ่านซ้ำก็ขออภัย เพราะยังไม่ขยัน+มีเวลามากพอจะรีไรท์ใหม่ 555 ป.ล. ทริปนี้เหมือนต้องเหนื่อยและใช้พลังกับการเดินทางมาก แต่!!! จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย เพราะเป็นทริปหอยทากทัวร์ ค่อยๆ กระดืบบบบบ ไปเรื่อยๆ ซึมซับความอิ่มเอมใจ เพราะเวลาที่ดอยแม่สลอง เดินช้ากว่ากรุงเทพมากมาย แต่สร้างสุขให้ชีวิตสุดๆๆ จากคุณ : เสียงลมหนาว เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 14:31:39

ความคิดเห็นที่ 42   ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ จากคุณ : บะหมี่เกี๊ยวและข้าวมันไก่ เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 15:38:15

ความคิดเห็นที่ 43   รีวิวได้สนุกน่าอ่านมากๆเลยครับ ติดตามครับติดตาม จากคุณ : ข้าวเสาไห้ เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 17:11:10

ความคิดเห็นที่ 44   สนุกมากเลย ทำให้อยากไปเที่ยวคนเดียวมั่งแล้วสิ ชอบอันนี้ เพราะสโลแกนของหางแดง คือ “ตูไม่รอเอ็ง แม้เอ็งจะเช็คอินแล้ว 555” เราตกเครื่องแม้เช็คอินแล้ว 2 รอบ เลยซึ้งกับคำๆนี้ อิอิ จากคุณ : Bee1st เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 22:02:15

ความคิดเห็นที่ 45   สนุกดีนะครับมารีวิวบ่อยๆนะ จากคุณ : อังเคิลตั้ม เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 53 00:26:58

ความคิดเห็นที่ 46   สนุกมากๆๆเลย เป็นทริปที่โหดเหมือนกันนะ จากคุณ : Sugarbean เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 53 10:46:36

ความคิดเห็นที่ 47   ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ จะไปเชียงราย return ต้นเดือน พ.ค. นี้ค่ะ (ตอนปีใหม่เที่ยวไม่ทั่ว) รึจะลองขึ้นดอยเหมือน จขกท มั่งดีน้อ... ^^ แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 53 20:39:31 จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 53 23:38:19

ความคิดเห็นที่ 48   สนุกจัง รอชมกระทู้รีวิวของคุณเสียงลมหนาวในนี้อีก ปล.คห.25 รูป จขกท.ใช่ไหมเนี่ย จากคุณ : เด็กศิลป์ (Artiste) เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 20:27:25

ความคิดเห็นที่ 49   เล่าเรื่องได้สนุกมากค่ะ ขอบคุณขาที่พระเจ้าให้มา ที่พาเดินไปทั่วดอยแม่สลอง จากคุณ : Aglaea เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 22:21:35

ความคิดเห็นที่ 50 ความวุ่นวายในหน้าที่การงานช่วงรอยต่อของปี ทำให้เราเกือบพลาดกระทู้ดีๆแบบนี้แล้วนะเนี่ย  ดีที่ว่า..วันนี้เซิร์ทข้อมมูลเรื่องอาหารค่ำบนดอยแม่สลองจากกูเกิ้ล จึงทำให้ได้มาอ่านเรื่องราวสนุกสนานจากคุณเสียงลมหนาว เดินเก่งมากอ่ะ ขอคาราวะ จากคุณ : prettyguide เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 54 14:46:13