แล้วผมก็เพียรพยายามที่จะเอาตัวเอง ไปเสนอหน้า และเดินเข้าไปหาเขาให้ใกล้มากที่สุด แต่ดูเหมือนว่ามันจะยิ่งไกลออกไปทุกที แต่ภาพที่ผมเห็นวันนี้ ผมแทบไม่อยากเชื่อว่ามันคือความจริง
ภาพขาของในหัวใจผมแจ่มชัดขึ้นทุกวัน
ความรักมันเป็นแบบนี้เองหนอ . . .
ผมเริ่มเรียนรู้กับความรักที่มันก่อตัวในหัวใจผมช้า ๆ โดยที่ผมเองก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าผลของมันจะทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไปแบบที่รียกว่าหน้ามือเป็นหลังมือ ผมมีความสุขเมื่อนึกถึงเขา . . .
ผมยิ้มคนเดียว . . . เมื่อเวลาที่เหนื่อย แล้วเอารูปที่ผมแอบถ่ายไว้มาเปิดดู
ผมเก็บรูปไว้ในกระเป๋าสตางค์ พกติดตัวเอาไว้ตลอดเวลา รูปในกระเป๋าแจ่มชัด หากแต่รูปที่ติดในหัวใจผมชัดกว่า แค่ผมหลับตา เขาก็มาอยู่ตรงหน้าผมแล้ว
รูปอะไรก็ไม่แจ่มชัดเท่ากับรูปในความทรงจำ
ความทรงจำในปีนี้ของผม . . . มีแต่เขา
แล้วความทรงจำของเขา . . .
. . . จะมีผมบ้างหรือปล่าว
[บันทึกนักเดินทาง] (^_^) ผมสัญญา ก่อนลมหนาวปีนี้จะหมดลงผมจะกลับมาที่นี่อีกครั้ง . . . " แ ม่ ฮ่ อง ส อ น " (^_^)
