ความคิดเห็นที่ 1 วันอังคารที่ 8 ธันวาคม 2553 - วันที่ 3 (ทางขึ้นภูกระดึงที่ความสูง 300 กว่าเมตร เหนือระดับน้ำทะเล) เดินข้ามเขาร่วม 40 กิโลเมตร เดินจากภาคอีสานมายังภาคเหนือ เดินจากเลยมายังเพชรบูรณ์ เดินจากนักท่องเที่ยวมากหน้าหลายตา มายังชนบทกลางภูเขา ผมใฝ่ฝันที่จะเดินข้ามภูเขาแบบนี้มานาน วันนี้จะเป็นวันที่ผมได้มีความสุขและความสำเร็จ หรือความผิดหวังและความซ้ำเดิมกันแน่ ผมตื่นขึ้นมาด้วยความมึนงงและสับสนกับเส้นทางในวันนี้ ผมมีหน้าที่ที่จะต้องไปติดต่อเจ้าหน้าที่อีกรอบหลังจากที่เมื่อวานได้ทำใจมาบ้างส่วนหนึ่ง อากาศบนภู อุณหภูมิประมาณสิบกว่าองศา อากาศแห้งมากและไม่มีน้ำค้างหลงเหลืออยู่ด้านบน แม้แต่ยอดหญ้าก็ยังไม่มีแม้แต่หยดเดียว จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:39:00

ความคิดเห็นที่ 2 เวลาเจ็ดนาฬิกาตรง ได้เวลาที่จะรู้ว่า การเดินทางของผม จะสิ้นสุดที่ไหน ... หรือจะต้องลงกับนักท่องเที่ยวที่กำลังเข้าแถวรอชั่งน้ำหนักสัมภาระให้ลูกหาบหาบลงเส้นทางปกติ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:40:14

ความคิดเห็นที่ 3 การเดินทางก็เป็นอย่างนี้นี่เอง ทุกคนเข้าใจการเดินทางที่ว่า เราเดินทางไปหาจุดมุ่งหมาย เป้าหมายสุดท้ายที่เราตั้งใจไว้ว่าจะไปให้ถึง ทว่าการเดินทางนั้นสำคัญกว่าจุดหมายตรงที่เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างทาง แต่เราแค่ "เดินทาง" เพื่อหาทางไปยังจุดหมายโดยไม่ต้องรู้ว่าเราจะไปถึงหรือไม่ การเดินทางไม่มีที่สิ้นสุด จุดหมายเป็นแค่หลักกิโลเมตรของความตั้งใจที่เรากำหนดขึ้นเองซึ่งอาจจะมีหลายจุด ที่เหลือเป็นหน้าที่ของ การเดินทางที่ไม่มีจุดใดๆ กำหนด ไม่แน่ที่ระหว่างที่เราเดินทางนั้น จุดหมายอาจจะกลายเป็นกลางทางที่เรากำลังเดินทางอยู่ กลายเป็นเป็นจุดสิ้นสุดของการเดินทางนั้นๆ เมื่อการเดินทางเปลี่ยนเป็นจุดหมาย เิอาเป็นว่า ผมเดินทางไปยังจุดหมายที่เรียกว่า ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว ซึ่งผมได้เจอคนเดิมที่ผมไปถามข้อมูลมาเมื่อวานนี้ ดูเหมือนว่าคราวนี้ไม่ง่าย คนเดิมก็ย่อมได้คำตอบเดิม แต่กระนั้นผมยังดื้อ ด้วยความคิดที่แน่วแน่ว่าจะลงทางผาหล่มสักไปยังบ้านฟองใต้ให้ได้ "ผมจะลงไปบ้านฟองใต้วันนี้ครับ" "เส้นทางผาหล่มสักไปบ้านฟองใต้อันตรายนะ" "แต่ผมจะลงทางนี้ครับ ไม่ทราบว่าจัดเจ้าหน้าที่พาลงให้ได้หรือไม่ครับ" "จะลงกี่คนหละ" "สองคน" เจ้าหน้าที่ยกหูโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อที่จะติดต่อเจ้าหน้าที่อีกฝั่งหนึ่งที่หน่วยหนองผักบุ้ง บ้านฟองใต้ แต่ไร้เสียงตอบรับ "เดี๋ยวกลับมาติดต่อที่เคาน์เตอร์อีกครั้งนะ" ว่าแล้วผมได้ลงไปบ้านฟองใต้เสียที เจ้าหน้าที่บอกเพิ่มเติมว่าจะต้องรอให้เจ้าหน้าที่ที่อยู่บ้านฟองใต้ขึ้นมารับที่ผาหล่มสัก ซึ่งแปลว่าไม่มีเจ้าหน้าที่อยู่ด้านบน จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:40:35

ความคิดเห็นที่ 4 ผมเดินกลับมาเพื่อที่จะรับประทานอาหารเช้า และวางแผนการกินอาหารตลอดวัน เพราะวันนี้ เหนื่อยมากแน่ๆ ตามที่ผมได้บอกกับเพื่อนไว้ ดังนั้นวันนี้ผมจึงสั่งข้าวผัดไก่ ส่วนเพื่อนผมได้สั่งข้าวต้มหมูมากิน ข้าวผัดไก่ของผม 50 บาทเหมือนเดิม แต่ก็ยังให้เต็มจาน และเนื่องจากเป็นผลพวงของเมื่อวานที่ไม่ได้กินอะไรเลย ข้าวผัดไก่ได้ถูกกินหมดไปอย่างรวดเร็ว ก่อนออกไปติดต่อเจ้าหน้าที่อีกรอบ ผมได้ซื้อน้ำมาเก็บไว้หนึ่งขวด เจ้าของร้านใจดีลดให้จาก 25 บาท เป็น 20 บาท ดีที่ช่วยลดราคาไปได้ส่วนหนึ่ง มิฉะนั้นผมอาจจะต้องไปกินน้ำก๊อกอนุรักษ์ธรรมชาติ รสชาติหวานกลมกล่อมอีกรอบหนึ่ง จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:41:10

ความคิดเห็นที่ 5 ก่อนบอกลาภูกระดึงแห่งนี้ ผมได้หาไม้ค้ำที่จะมาทดแทนไม้ค้ำที่ไม่ค่อยจะค้ำชีวิตผมสักเท่าไร ผมก็ได้ไม้ค้ำมาหนึ่งอันในที่สุด จากนั้นก็ได้รื้อเต็นท์แล้วเก็บเข้าที่ วันนี้โชคดีที่ไม่มีน้ำค้างให้เห็น ผมเลยเก็บเต็นท์อย่างสบายใจ ทันใดนั้นระหว่างที่ผมเก็บเต็นท์ ผมเจอทาก ทากมันไม่ได้เกาะกับตัวผมหรือตัวเพื่อนแต่อย่างใด แต่ทำไมมันถึงไปเกาะที่ฐานเต็นท์ด้านนอก มันไปเกาะทำไม ผมพยายามนึกถึงความเป็นไปได้ของกรณีที่ทากไปเกาะในบริเวณนั้น มันมีอะไรให้ดูดด้วยหรืออย่างไร เป็นเหตุการณ์ที่แปลกมากๆ ผมไม่เคยเจอมาก่อน แต่ที่ผมทำได้ก็คือ เอาทากออกแล้วอุทาน "ทำไปได้เนอะ" เสร็จแล้วก็หันมาถ่ายร้านค้าชัดเจนอีกรอบ เผื่อใครต้องการจะกินอาหารแสนแพงบนภูอย่างคุ้มค้า จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:42:40

ความคิดเห็นที่ 6 ผมได้ไปติดต่อเจ้าหน้าที่อีกรอบหนึ่ง แต่ผมหายไปแค่ 30 นาทีเท่านั้นหละ เจ้าหน้าที่ก็เปลี่ยนอีกแล้ว มาครั้งไหนเจอหน้าไม่ซ้ำเดิมตลอด เจ้าหน้าที่คนใหม่รู้ว่าผมจะลงผาหล่มสัก จึงได้ตามเจ้าหน้าที่คนเก่าให้ รอไม่นานนักเจ้าหน้าที่คนเก่ามาหาผมพร้อมกับบอกข้อความที่ว่า "เจ้าหน้าที่เค้ามารอที่ผาหล่มสักแล้วนะ รีบไปตอนนี้เร็ว" ทราบดังนั้นผมจึงเริ่มออกเดินทางในเวลา 08:50 น. ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่ผมเริ่มออกเดินทางไปดูเส้นทางน้ำตกเมื่อวานนี้ แต่ผมยังอดสงสัยไม่ได้ว่า เจ้าหน้าที่ที่อยู่อีกฝั่งของภู ออกเดินทางขึ้นมายังผาหล่มสักกี่โมงกันแน่ เพราะเท่าที่ผมจำความได้ เจ้าหน้าที่ที่อยู่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวต้องติดต่อกับเจ้าหน้าที่ที่อยู่หน่วยหนองผักบุ้ง บ้านฟองใต้ที่อยู่อีกด้าน แต่ตอนนี้เขาเดินทางมาถึง ใช้เวลาเพิ่งแค่สองชั่วโมงกว่าๆ เท่านั้น! หรือว่ามันมีบริการเสริมขี่ช้างป่าที่เจ้าหน้าที่เตือนหลายต่อหลายรอบกันแน่ ตอนผมขึ้น ลมหายใจแทบขาดมาสี่ชั่วโมงครึ่ง แต่เจ้าหน้าที่ดันขึ้นมาใช้เวลาครึ่งต่อครึ่ง "ทำไปได้เนอะ" ได้เวลาเริ่มการเดินทาง ลาก่อน... ภูกระดึง จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:43:11

ความคิดเห็นที่ 7 12. ผาหมากดูก 09:20 น. เหมือนกับว่า การเดินทางของผมเพิ่งถูกเริ่มขึ้น มันเริ่มที่ตรงนี้ บนภูกระดึง เส้นทางที่ผมจะไป แน่นอนว่าผมเลือกเส้นทางของผาด้านใต้ เพราะว่าที่ผาแต่ละผา จะมีที่พักและมีซุ้มร้านค้าไปตลอดทาง เพราะเป็นเส้นทางที่ให้บริการแก่นักท่องเที่ยวที่มาดูพระอาทิตย์ตก นักท่องเที่ยวจึงสามารถรับประทานอาหารเย็นได้ในเส้นทางเลียบผา และเนื่องจากว่าผมตั้งใจที่จะเดินในเส้นทางเลียบผาตอนลง ทำให้ผมสามารถตัดโปรแกรมการดูพระอาทิตย์ตกออกจากการเดินทางได้ ผมว่าพระอาทิตย์ขึ้นมันก็ไม่เห็นจะต่างอะไรกว่าพระอาทิตย์ตกสักนิดเดียว แต่มันแค่ออกมาคนละเวลาและคนละสถานที่ แต่ผมคงขอดูพระอาทิตย์ตั้งตระหง่านอยู่บนหัวแล้วกัน หวังว่าคงไม่ร้อนมากกับการเดินทางร่วมเก้ากิโลเมตร สู่ผาหล่มสักปลายทางบนภูกระดึง มือหนึ่งถือไม้ค้ำ มือหนึ่งว่างเปล่า บนหลังมีสัมภาระ 11 กิโลเมตรเหมือนกับที่เคยขึ้นมา ค่อยๆ เดินไปไม่เร่งรีบหรือรีบร้อนอะไร (ปล่อยให้เจ้าหน้าที่รอจนได้) เส้นทางเส้นนี้ช่างน่าเบื่อเสียจริง ไม่มีต้นไม้หรือสิ่งมหัศจรรย์อะไรให้ถ่าย พระอาทิตย์ด้านบน ถ่ายไปมันก็ไม่สวย สรุปผมได้แต่เดินร่วมๆ สองกิโลเมตร จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:53:15

ความคิดเห็นที่ 8 ผาหมากดูก เป็นผาที่นักท่องเที่ยวมาดูพระอาทิตย์ตกสำหรับคนที่ขี้เกียจเดินไปผาหล่มสักที่อยู่ออกไปสองชั่วโมงกว่า ซึ่งเป็นผาที่แปลกมากๆ ที่ตัวผาจะยื่นออกไปทางด้านทิศใต้ แต่นักท่องเที่ยวดันมาดูพระอาทิตย์ตกที่ทิศใต้ แปลกดี แบบนี้มันก็ด้วย พระอาทิตย์ตกทางด้านทิศใต้ ที่เดียวในประเทศไทย... ที่ผาหมากดูก จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:54:02

ความคิดเห็นที่ 9 เดินมาถึงผมได้ปลดเป้ออกมาที่ร้านค้าพร้อมกับคุยกับเจ้าของร้านที่ผา ซึ่งผมได้ความบางอย่างเกี่ยวกับบนภูกระดึง ที่ผมจำได้ในตอนนี้มีไม่กี่เรื่อง 1. น้ำประปาเป็นน้ำตามธรรมชาติอย่างที่ผมว่าจริงๆ มาจากในบริเวณป่าปิด ไหลมาเรื่อยๆ จนเข้าบริเวณที่พัก 2. เรื่องของไฟฟ้า แต่ก่อนไม่มีไฟฟ้าบนภูกระดึง ร้านค้าใช้ตะเกียงจุดไฟเอา เครื่องทำน้ำร้อนไม่มี ตอนหลังก็เริ่มมีไฟปั่นกันใช้ แล้วมันก็เปลี่ยนมาเป็นเซลล์สุริยะ 3. คนที่ขายของที่ร้านค้า นานๆ ครั้งจะลงไปจับจ่ายซื้อของที่ด้านล่าง โดยมากจะหายไปเป็นเดือนแล้วกลับมาอีกรอบ 4. ผมกับเพื่อนคงเป็นไม่กี่คนที่มาดูพระอาทิตย์บนหัว ผิดกับที่นักท่องเที่ยวเดินทางมาดูพระอาทิตย์ตก ไม่ที่ผานี้ก็ผาหล่มสัก รอบๆ ในตอนนั้นไม่มีใครมาเลย สรุป แทนที่ "ผมจะมาดูพระอาทิตย์ตกจากผาสูงๆ บนภูกระดึงตอนเย็น" กลายเป็น "พระอาทิตย์จะมาดูผมตกภูกระดึงสูงๆ จากบนผาตอนเย็น" ไม่แน่ ที่บอกว่าตกภูกระดึง ผมอาจจะต้องไปวิ่งแข่งกับพระอาทิตย์ วันนี้หละจะได้รู้กัน ใครตกก่อนกัน ร้านค้าที่ผาหมากดูก จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:54:34

ความคิดเห็นที่ 10 รูปไม่ขึ้น จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:55:14

ความคิดเห็นที่ 11 เมื่อมองไปทางผาหล่มสัก เห็นผาจำศีลอยู่ในสายตา จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:55:56

ความคิดเห็นที่ 12 มองไปไกลๆ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:56:15

ความคิดเห็นที่ 13 จากศูนย์บริการฯ เลี้ยวซ้ายกลับไปยังหลังแป ลงที่เดิม เลี้ยวขวา แล้วผมควรไปถึงผาจำศีลเป็นที่ต่อไป ซึ่งมันไม่ห่างจากที่นี่มากเท่าใด จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:57:10

ความคิดเห็นที่ 14 13. ผาจำศีล 09:45 น. จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:57:50

ความคิดเห็นที่ 15 ผมมาถึงผาจำศีลโดยที่ผมยังไม่ทันตั้งตัวว่าจะถึง เพราะมันไม่มีอะไรเลยนอกจาก ป้ายที่บอกว่ามันคือผาจำศีลและลานโล่งๆ ที่ไม่มีร้านค้า ห้องน้ำ มีแค่ผมคนหนึ่ง เพื่อนผมคนหนึ่ง และบุคคลอีกกลุ่มหนึ่งที่เลือกจักรยานเป็นพาหนะสำหรับการท่องเที่ยวบนภูกระดึง จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:58:16

ความคิดเห็นที่ 16 อีกสักภาพ มองไปทางผาหล่มสัก จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:58:54

ความคิดเห็นที่ 17 14. ผานาน้อย 09:55 น. ผานาน้อย แต่มากด้วยระยะทางและกาลเวลาที่เสียไปกับการเดินเฉยๆ มาหลายกิโลเมตร ด้วยสูตรสำเร็จรูปเดิมๆ ก้าวเท้าซ้ายไปข้างหน้า พร้อมเหวี่ยงแขนขวา กดไม้ค้ำ ก้าวเท้าขวาไปข้างหน้า ยกไม้ค้ำออก จะมีบางช่วงที่หยุดเดินแล้วถ่ายรูป ไม่มีอะไรนอกจากนั้นจริงๆ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 18:59:56

ความคิดเห็นที่ 18 ถึงผานาน้อย ปลดเป้ออกมาที่ร้านค้า คุยกับเจ้าของร้านที่ผา ก่อนที่จะหายเหนื่อยไปถ่ายรูปรอบๆ บริเวณ แล้วกลับมาที่ร้านค้า บอกว่า "เดี๋ยวไปแล้วนะครับ" ผมว่า จนกว่าจะถึงผาหล่มสัก มันก็คงจะมีแค่นี้ นอกเหนือจากผมได้เดินนำหน้ากลุ่มที่ขี่จักรยานมา จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:00:15

ความคิดเห็นที่ 19 เปลี่ยนมุมบ้าง เมื่อมองไปตรงๆ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:00:45

ความคิดเห็นที่ 20 ผมรู้สึกว่า ยิ่งเดินไปเรื่อยๆ ยิ่งน่าเบื่อ ทำไมความรู้สึกมันช่างต่างจากเวลาที่ผมได้ขึ้นมาบนภูกระดึงเหลือเกิน ถ้าสมมติว่า ผมไปเกิดมาใหม่เป็นมนุษย์ยุคหิน ที่ชีวิตมันมีแต่การเดินทางไกลแสนน่าเบื่อ ผมอยากทราบว่า ท่านทั้งหลายแสวงหาความสนุกกันอย่างไร ผมจะได้ทำตามบ้าง เขาจะก้าวเท้าซ้ายไปข้างหน้า พร้อมเหวี่ยงแขนขวา กดไม้ค้ำ ก้าวเท้าขวาไปข้างหน้า ยกไม้ค้ำออก แบบผมและเพื่อนบ้างหรือเปล่านะ จะดีอย่างเดียว ผมเหนือกว่าพวกเขาตรงที่ผมมีไม้ค้ำเป็นอาวุธแทนที่จะเป็นขวานหินแหลมคม และมีกล้องถ่ายรูปที่จับภาพหน้าผาแทนภาพสลักบนหน้าผา จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:01:11

ความคิดเห็นที่ 21 15. ผาเหยียบเมฆ 10:20 น. ผมคงไม่ต้องอธิบายมากสำหรับอันนี้ เพราะสูตรสำเร็จอันเดิมๆ ของผมก็ยังถูกมาใช้จนวันยังค่ำ หลังจากที่เดินมา 5,000 เมตรในเวลาชั่วโมงครึ่ง จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:01:42

ความคิดเห็นที่ 22 ถึงผาเหยียบเมฆ ปลดเป้ออกมาที่ร้านค้า คุยกับเจ้าของร้านที่ผา ก่อนที่จะหายเหนื่อยไปถ่ายรูปรอบๆ บริเวณ แล้วกลับมาที่ร้านค้า บอกว่า "เดี๋ยวไปแล้วนะครับ" ผมว่า จนกว่าจะถึงผาหล่มสัก มันก็คงจะมีแค่นี้ นอกเหนือจากผมได้รอกลุ่มที่ขี่จักรยานซึ่งมาถึงตอนเวลาที่พวกผมออกไปถ่ายรูปกันอยู่พอดี จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:02:07

ความคิดเห็นที่ 23 ในที่สุดผมก็ต้องจำใจเขียนซ้ำๆ เดิมๆ จนได้ ถ้าสมมติมีสักเป็นร้อยผาเรียงตัวกัน แบบชนิดเส้นทางเลียบผาด้านใต้ทุกๆ 50 เมตร มีชื่อผาให้ถ่ายรูปหมด รีวิวของผมเห็นทีจะต้องใช้พื้นที่เป็นจำนวนมาก ซึ่งถ้าอย่างนั้นผมก็คงยอมเขียนจารึกลงบนหน้าผาที่ภูกระดึงดีกว่า เนื้อที่กว้างขวาง สะดวกดี ไม่แน่ เมื่อผ่านไปหลายล้านปี คำจารึกที่ผมเขียนไว้บนหน้าผา อาจจะทำให้ผมถูกขนานนามว่า มนุษย์ยุคหิน อีกจนได้ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:03:08

ความคิดเห็นที่ 24 กลับไปมองที่มุมเดิมที่เริ่มจะสวยขึ้น จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:03:48

ความคิดเห็นที่ 25 ได้เวลา ก้าวเท้าซ้ายไปข้างหน้า พร้อมเหวี่ยงแขนขวา กดไม้ค้ำ ก้าวเท้าขวาไปข้างหน้า ยกไม้ค้ำออก จะมีบางช่วงที่หยุดเดินแล้วถ่ายรูปต่อไป จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:04:08

ความคิดเห็นที่ 26 ผา...อะไรไม่รู้ อันนี้เพื่อนถ่ายมาให้ครับ สวยมากๆ เหมือนกัน จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:05:10

ความคิดเห็นที่ 27 16. ผาแดง 11:05 น. ถึงผาเหยียบเมฆ ปลดเป้ออกมาที่ร้านค้า คุยกับเจ้าของร้านที่ผา ซึ่งมีสองคนกำลังนั่งกินอาหารปูสื่ออยู่ข้างๆ ร้านค้า ผมถามไปว่าอีกนานไหมกว่าจะถึงผาหล่มสัก เจ้าของร้านได้ตอบกลับมาว่า อีกสองกิโลเมตรครึ่ง พักที่นี่สักเดี๋ยวจะได้ไปต่อ เป็นเพราะผมแบกสัมภาระหนักๆ มากับเพื่อน ทำเจ้าของร้านอดสงสัยผมไม่ได้ว่าจะลงผาหล่มสักจริงหรือ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:05:35

ความคิดเห็นที่ 28 โชคดีที่ผมหาเรื่องอื่นมาคุยได้พอดี ซึ่งเจ้าของร้านได้เล่าว่า ทางด้านผาหล่มสัก จะมีนักท่องเที่ยวขึ้นลงอยู่น้อยมาก แต่นักท่องเที่ยวจะขึ้นมาทางด้านผาหล่มสักจะอยู่ในช่วงงานเทศกาลต่างๆ ซึ่งจะต้องติดต่อเจ้าหน้าที่ที่อยู่หน่วยหนองผักบุ้ง (หน่วยที่อยู่บ้านฟองใต้) ซึ่งจะต้องเดินขึ้นมาจากฐานด้านล่างเป็นระยะทางขึ้นเขาประมาณ 5-6 กิโลเมตร ซึ่งจะเข้าถึงตัวผาหล่มสักได้สะดวกกว่า ซึ่งมันมีข้อเสียคือ นักท่องเที่ยวไม่ได้รับอนุญาตให้กางเต็นท์บริเวณผาหล่มสัก นักท่องเที่ยวจึงต้องไปกางที่ศูนย์บริการวังกวางแทน นั่นหมายความว่า คนที่ขึ้นมาทางผาหล่มสัก จะต้องเดินทางราบอีก 9 กว่ากิโลเมตร รวมระยะทางทั้งสิ้น 15 กิโลเมตร ซึ่งนั่นก็สรุปได้ว่า ผมต้องเดินทางวันนี้ 15 กิโลเมตร เดี๋ยวๆ เอ้ย ไม่จริงน่า ไกลมากๆ รู้แบบนี้ไม่น่าคำนวณเลย ในเวลาไม่ช้า กลุ่มที่ปั่นจักรยานที่ผมเจอตั้งแต่ผาจำศีล ก็ได้มาเจอะเจอกันอีกรอบ พร้อมกับความตกใจ "เก่งมากเลยเนี่ย เดินเร็วกว่าพวกพี่ปั่นจักรยานอีก" ผมว่าพวกผมเดินปกติแล้วนะ ซึ่งกลับกลายเป็นมันเร็วกว่าปกติคนอื่น "เดี๋ยววันนี้ผมจะไปลงที่ผาหล่มสักอ่ะครับ" ผมก็ตอบไปตามจุดมุ่งหมายของผม "เอ่อ เส้นทางนี้มีให้ลงด้วยหรอ พวกพี่ไม่เคยรู้มาก่อนเลย" อ่าว ถ้ารู้ก็คงแปลก เพราะว่าเส้นทางนี้มันไม่ได้โฆษณามานานโขเห็นจะเป็นได้ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:06:55

ความคิดเห็นที่ 29 แล้วเขาก็พักดื่มน้ำกลางทางกัน ส่วนน้ำผมก็ได้ดื่มจนหมดขวดไปในที่สุด ผมตั้งใจไปซื้อน้ำที่ผาหล่มสักเลยทีเดียวจะได้ประหยัดเงินและประหยัดแรง หลังจากนั้นผมก็ได้ไปถ่ายรูป ผานี้ค่อยตื่นเต้นหน่อย ตรงที่ต้องลงทางลาดชันไปพอประมาณ และที่สำคัญ ผานี้ "ต้นไม้บัง" จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:07:22

ความคิดเห็นที่ 30 ทว่าบังด้วยความงาม จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:07:46

ความคิดเห็นที่ 31 อันนี้ก็งาม จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:08:18

ความคิดเห็นที่ 32 ดีมากๆ เลย มองออกไปที่นอกผา เจอแต่ต้นไม้ใบหญ้า อืม ผาแดง ขอบคุณที่มีเรื่องให้เขียนสักที แต่ทว่า มองที่ขอบผามันก็ชันเอาเรื่องเหมือนกัน จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:08:41

ความคิดเห็นที่ 33 17. ผาหล่มสัก 11:50 น. ได้เวลาบอกร่ำลาแม่ค้าสองคนที่อยู่ที่ร้านค้า หลังจากที่พักอยู่ตรงนี้นานมากๆ แล้วเสือจักรยานทั้งสามคน แต่มันไม่ได้เรียกว่าร่ำลาสักเท่าไร "เดี๋ยวเจอผมที่ผาหล่มสักแล้วกันนะครับ" ผมบอกเสือจักรยาน ซึ่งก็ต้องเจอกันเรื่อยๆ อีกเหมือนเคย จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:09:32

ความคิดเห็นที่ 34 ว่าแล้วก็เดินต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง ไปยังผาแห่งสุดท้ายก่อนที่ผมจะลงจากบนภูกระดึงเป็นระยะทางร่วมห้ากิโลเมตรกว่าๆ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:10:18

ความคิดเห็นที่ 35 ผาหล่มสัก ไม่ว่าใครๆ คงจะรู้จักผาที่มีชื่อเสียงที่สุดบนภูกระดึง เพราะว่าเป็นผาที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ จะยอมเดินทางร่วมๆ สองชั่วโมงกว่าๆ จากศูนย์บริการวังกวาง มาดูพระอาทิตย์ตกดินกันที่นี่ โดยผานี้จะมีจุดถ่ายรูปที่สุดแสนจะยอดนิยมอยู่แค่มุมเดียว นั่นก็คือ จุดที่จะมีลานหินกว้างๆ แล้วจะมีต้นสนต้นหนึ่ง ยื่นออกไปทางด้านทิศใต้ พร้อมกับรูปนักท่องเที่ยวที่นั่งตรงริมผา ไม่ก็ยืนอยู่ รอจังหวะพระอาทิตย์ตกลงมาผ่านเงาใบไม้แล้ว ลั่นชัตเตอร์ทันใด มุมนี้หละ สวยที่สุด และมันก็มีอยู่มุมเดียว ใครนึกไม่ออกว่ามุมไหน พิมพ์ "ผาหล่มสัก" ที่ Google จะเจอเยอะแยะมากมาย แต่ก่อนอื่น กองหินประหลาด จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:11:33

ความคิดเห็นที่ 36 กิ่งไม้ประหลาด จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:11:55

ความคิดเห็นที่ 37 ในที่สุดก็ได้เดินมาถึงผาหล่มสัก เห็นร้านค้าเรียงรายกันอยู่มากมายบนลานกว้างๆ แล้วก็ป้อมของเจ้าหน้าที่ที่อยู่ด้านหน้าไกลๆ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:12:59

ความคิดเห็นที่ 38 ไม่รอช้าผมก็รีบเดินไปยังร้านที่สองจากทางขวา แล้วก็นั่งลง สั่งน้ำเกลือแร่ 25 บาทมาดื่มกันให้หายเหนื่อย เมื่อเวลาเที่ยงตรง ได้เวลาของอาหารเที่ยงที่ราคาเป็นมิตรต่อคนทุกคน 50 บาท ไม่ต้องเดินให้เสียเวลา ไม่ต้องต่อราคาให้ร้านอื่นน้อยใจ ราคานี้ ฟังธง! สั่งข้าวกระเพราไก่รายการอาหารยอดนิยมของร้านตามสั่ง บวกกับไข่เจียวอีกนิด ไม่นานก็มาวางตรงหน้า อีกครั้ง ไม่ต้องต่อราคาให้ เพราะปริมาณที่มันให้มา เกินพอเป็นแน่แท้... ดีใจที่อาหารบนภูกระดึง ให้เยอะจริงๆ แต่ถ้ากินไม่หมด ก็เป็นเรื่องเหมือนกัน จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:13:38

ความคิดเห็นที่ 39 เสือจักรยานทั้งสามคนที่มาจากผาแดงก็ตามหลังมาอย่างที่บอกไว้จริงๆ มาถึงก็ได้มานั่งคุยกันอยู่นาน ได้กินอาหารด้วยกัน กินเสร็จแล้วผมก็ดูรอบๆ ร้านค้า ซึ่งก็เป็นร้านขายของที่ระลึกไปในตัวด้วยเหมือนกัน มีตั้งแต่เสื้อ ผ้าพันคอ ธง เครื่องเขียน และก็มีรูปถ่ายจากคนอื่นให้ดูเล่นๆ คลายความเครียด และก็มีสมุดให้นักท่องเที่ยวเขียนเพื่อบอกกับตัวเองว่า ได้มาถึงแล้ว ผมก็แน่นอน เขียนถึงแผนการลงด้านผาหล่มสัก ส่วนของฝากผมไม่ได้ซื้ออะไรเพิ่มเติม เพื่อนผมซื้อเสื้อมาหนึ่งตัวคลายหนาว จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:14:04

ความคิดเห็นที่ 40 รอบๆ บริเวณผาหล่มสักตอนนี้ยังไม่ค่อยมีคนมามาก แต่มีบ้างแล้วดังที่เห็นจากจักรยานที่ปั่นกันมา ซึ่งทุกคนที่มาปักหลักที่ผาหล่มสักตอนนี้ ก็จะได้มีโอกาสรอชมพระอาทิตย์ตก ก็มีแต่ผมกับเพื่อนแค่สองคนนี่หละที่แปลกกว่าชาวบ้านที่ขอลงไปดูพระอาทิตย์ตกที่ตีนภู จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:14:41

ความคิดเห็นที่ 41 และแล้วผมก็ได้เห็น "จุดถ่ายรูปยอดนิยม" แห่งหนึ่งแห่งเดียวที่ผาหล่มสักสำหรับเวลาพระอาทิตย์ตก แต่ถ้าไม่นับเวลานั้นแล้ว ผมว่ามันมีเป็นสิบจุด แถมเวลานี้ยังไม่มีคนมามากนัก นี่หละ โอกาสของเราก็ได้มาถึง จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:16:00

ความคิดเห็นที่ 42 แนะนำว่า เวลาที่ไม่มีคนก็คือเวลาเช้ามืด ตอนกลางวัน และตอนดึกๆ แต่เวลาอื่นนอกเหนือจากเวลากลางวัน ถ้าอยู่ไหวก็ตัวใครตัวมันละกัน เท่าที่ผมดูรูปจากในเว็บมา ผมยังไม่เคยเห็นรูปพระจันทร์กับมุมถ่ายรูปยอดนิยมที่ผาหล่มสักแม้แต่รูปเดียว ก็แค่อยากรู้ว่า อันไหนสวยกว่ากัน จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:16:21

ความคิดเห็นที่ 43 สามชั่วโมงพอดี ไม่ขาดไม่เกิน กับเก้าพันกว่ากิโลเมตรที่เดินมา จากศูนย์บริการวังกวาง มายังเส้นทางเลียบผาด้านใต้ ผ่านผาหมากดูก ผาจำศีล ผานาน้อย ผาเหยียบเมฆ ผาแดง จนกระทั่งมายืนอยู่จุดที่มีชื่อเสียงมากที่สุดบนภูกระดึง สำหรับพวกผม มันเป็นสถานที่สุดท้ายแล้วก่อนที่จะลงจากภูกระดึง ธรรมชาติอันสวยงาม สภาพอากาศที่สบายตลอดทั้งปี (ถ้าไม่มีฝน) ได้เวลาแล้วที่จะต้องบอกลาร้านค้า และบอกลาเสือจักรยานทั้งสามคน ที่ได้ร่วมเดินทางกันมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่ได้เจอกันจนได้ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:16:50

ความคิดเห็นที่ 44 มุมที่ไม่เห็นมีคนถ่ายกันเลย จะเห็นว่ามีเส้นบางๆ ไกลๆ คืออุทยานแห่งชาติน้ำหนาว จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:17:45

ความคิดเห็นที่ 45 ซื้อขวดน้ำขวดสุดท้าย และได้จ่ายค่าอาหารทั้งหมด รวมทั้งน้ำดื่มต่างๆ สรุปแล้วมื้อสุดท้ายบนภูกระดึง หมดไป 130 บาทต่อคน และที่ดีใจที่สุดก็คือ โปรโมชั่นอันสุดแสนพิสดารสำหรับคนที่ลงผาหล่มสัก (โปรโมชั่นนี้ไม่มีจริงนะครับ เดี๋ยวไปติดต่อกันแล้วไม่ได้อะไรกลับมา) ซึ่งผมอุตส่าห์ไปต่อราคาน้ำขวด จาก 25 บาทเป็น 20 บาท เจ้าของร้านพยักหน้า พร้อมกับเพิ่มแก้วน้ำใส่น้ำแข็งเข้าไป... พอๆ กับศูนย์อาหาร จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:18:50

ความคิดเห็นที่ 46 ตามไปดูเส้นทางลงด้วยคนครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:19:16

ความคิดเห็นที่ 47 คำสุดท้ายที่ผมได้ยินจากร้านค้าและเสือจักรยาน "ลงไปเจออะไรบ้าง มาครั้งต่อไปมาเล่าให้ฟังด้วยนะ" เป็นอันเริ่มเดินทางในเส้นทางบ้านฟองใต้ มาดูกันว่า ขึ้นภูหรือลงภู อันไหนจะเหนื่อยกว่ากัน จะเห็นว่า ไม่มีการประชาสัมพันธ์ถึงการมีอยู่ของ "เส้นทางที่หายไป" ทั้งสิ้น จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:19:47

ความคิดเห็นที่ 48 สวัสดีครับคุณ เล็กทาโร่ ตั้งแต่ขึ้นภูเห็นมาตลอดเส้นทางเลยนะเนี่ย อึดจริงๆ -------------------- 18. ซำป่าก่อ 14:05 น. ออกเดินทางบ่ายโมง ไปที่ป้อมเจ้าหน้าที่เพื่อไปพบกับเจ้าหน้าที่พาลงที่ผมได้นัดเอาไว้ และไม่มีลูกหาบเป็นโปรโมชั่นเสริม จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:21:45

ความคิดเห็นที่ 49 เจ้าหน้าที่คนนี้ชื่อ "..." เป็นคนที่บ้านฟองใต้ ทำงานอยู่ที่หน่วยหนองผักบุ้งอยู่แล้ว วันนี้อาสาที่จะนำทางพวกผมลงเส้นทางด้านผาหล่มสัก ลงไปประมาณห้ากิโลเมตรกว่า ไปสู่หน่วยหนองผักบุ้ง บ้านฟองใต้ ตำบลน้ำหนาว อำเภอน้ำหนาว จังหวัดเพชรบูรณ์ ซึ่งสถานที่แรกที่จะไปพัก มีชื่อว่า ซำป่าก่อ อยู่ห่งจากผาหล่มสักเป็นระยะทางเกือบสองกิโลเมตร แต่ระหว่างทางนี่นรกเห็นๆ (ขออภัยด้วยครับ ผมจำชื่อเจ้าหน้าที่คนนี้ไม่ได้จริงๆ สถานที่ท่องเที่ยวจำได้หมด พอมาชื่อเจ้าหน้าที่ดันจำไม่ได้) จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:22:27

ความคิดเห็นที่ 50 เจ้าหน้าที่คนนั้นได้บอกมาว่า เส้นทางบ้านฟองใต้ ได้เปิดบริการให้นักท่องเที่ยวในปี 2548 โดยผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบูรณ์มาเปิดเส้นทางเอง และมีการประชาสัมพันธ์ออกมาบ้างจำนวนหนึ่ง ซึ่งเห็นได้จากในเว็บที่ผมได้ไปหาข้อมูลมา (ซึ่งมันก็ยังมีน้อยอยู่วันยังค่ำ) มีการให้บริการเกสต์เฮาส์แก่นักท่องเที่ยว (แน่นอนเหมือนกันว่าไม่เคยถูกจองจนเต็ม) และมีสองแถวจากทางแยกหล่มสัก-ชุมพลไปยังบ้านฟองใต้ หรือว่า จากอำเภอหล่มสักไปยังบ้านฟองใต้ หรือตัวจังหวัดเพชรบูรณ์ไปยังบ้านฟองใต้กันแน่ ตอนหาข้อมูลก็เจอแบบนี้ มันจะมากไปถึงไหนกันนะ ดีแล้วที่ผมไม่เจอเส้นทางสองแถวจาก ผานกเค้า แล้วอ้อมโลกมาให้นักท่องเที่ยวขึ้นอีกฝั่งที่บ้านฟองใต้ อย่างนั้นกว่าจะถึงบ้านฟองใต้ก็ไม่ต้องขึ้นกันแล้ว การขึ้นมาทางด้านบ้านฟองใต้ การเดินทางจะต้องมาที่บ้านฟองใต้ ซึ่งห่างจากถนนสายหลักของจังหวัดเพชรบูรณ์อยู่ 20 กิโลเมตร พอมาสุดถนน จะมีลำน้ำเล็กๆ ที่คนท้องที่เรียกว่า "ลำน้ำพอง" ลำน้ำตัวนี้จะเป็นเส้นแบ่งเขตระหว่างจังหวัดเพชรบูรณ์ กับจังหวัดเลย เข้าสู่หน่วยหนองผักบุ้ง ซึ่งเป็นชื่อเรียกเก่าของบ้านฟองใต้แห่งนี้ และเป็นหน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติแห่งหนึ่งจากหลายๆ ที่ ลักษณะของเส้นทางเดินไปยังด้านบนภูกระดึงจะคล้ายๆ กับเส้นทางที่เดินขึ้นที่ทางขึ้นหลักที่ตำบลศรีฐาน ในช่วงแรกๆ จะเป็นทางราบ เสร็จแล้วก็จะชันอย่างมากคล้ายๆ กับทางก่อนที่จะถึงซำแฮก ซึ่งเทียบเท่าได้กับผาออนซอนในเส้นทางบ้านฟองใต้ ต่อมาเป็นทางราบเช่นเดียวกัน สลับกับทางลาดขึ้นเขาเล็กน้อยจนกระทั่งถึงบริเวณที่เรียกว่า ซำป่าก่อ ซึ่งเป็นที่พักสุดท้ายก่อนถึงผาหล่มสัก ในบริเวณซำป่าก่อจะมีที่กางเต็นท์ไว้สำหรับนักท่องเที่ยวที่ขึ้นมาบนเส้นทางบ้านฟองใต้ โดยนักท่องเที่ยวนำเต็นท์มาตั้งเอง จากจุดนี้ทำให้การท่องเที่ยวที่ผาหล่มสักสามารถทำได้ง่ายกว่าและสะดวกกว่า และในบริเวณซำป่าก่อ จะมีร้านค้าบริการอยู่สองร้าน ราคาอาหารอยู่ที่ 40 บาท ซึ่งถูกกว่าบนภูกระดึงอยู่เล็กน้อย จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:23:10

ความคิดเห็นที่ 51 ผมได้เริ่มต้นเดินตามเจ้าหน้าที่ไปเรื่อยๆ ซึ่งยังเป็นพื้นที่ราบบนภูอยู่ เส้นทางที่จะออกไปยังบ้านฟองใต้จะอยู่ทางขวาของป้าย ผาหล่มสัก อันเล็ก แต่ในเรื่องของการทำเส้นทาง เส้นทางจะพบว่าไม่ชัดเจน และมีป้ายบอกทางว่าเข้าเขตป่าปิดเมื่อเดินไปได้สักพัก เจ้าหน้าที่ได้ชี้ไปที่ช่ิองว่างระหว่างทุ่งหญ้าแล้วบอกว่า ช่องว่างที่ตัดผ่านทุ่งหญ้าไปทางป่าปิด เป็นแนวกันไฟป่าจากเชิงเขา ไม่ให้ลามเข้าถึงตัวภู พร้อมกับแสดงถึงเส้นทางเข้าป่าปิดแห่งหนึ่ง จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:23:47

ความคิดเห็นที่ 52 อันนี้รูปชัดขึ้น ที่ผมถ่ายย้อนกลับมาทางผาหล่มสัก จะเห็นว่ามีแนวทางเดิน และเส้นทางที่ไปทางซ้ายเป็นเส้นทางเข้าป่าปิด จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:25:16

ความคิดเห็นที่ 53 ถึงเวลาที่จะได้เริ่มลงจากภูกระดึง โดยการเรียกน้ำย่อยของขั้นบันไดไม่กี่ขั้น และมีสภาพแวดล้อมรอบๆ เหมือนอยู่ในป่า จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:25:46

ความคิดเห็นที่ 54 ผมก็ค่อยๆ เดินลง นั่งลงขึ้นบันไดกลมๆ ทีละขั้น สลับกับใช้ไม้ค้ำยันตัวเองเพื่อรักษาสมดุล จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:26:04

ความคิดเห็นที่ 55 จนกระทั่งลงมาได้สักพัก เจ้าหน้าที่ก็พาผมไปชมวิวยังผาเล็กๆ ที่ยื่นออกมาจากเส้นทางปกติเพียงเล็กน้อย ซึ่งภาพด้านหน้า จะเห็นตัวภูเขาในอุนยานแห่งชาติน้ำหนาว จังหวัดเพชรบูรณ์อยู่อีกฝั่งหนึ่ง เป็นเส้นบางๆ บนฟ้า "มองไปฝั่งโน้นจะเป็นตัวจังหวัดเพชรบูรณ์ละ อุทยานแห่งชาติน้ำหนาว ภูเขาของอุทยานก็อยู่ตรงโน้น" เจ้าหน้าที่ชี้พร้อมอธิบาย "อ่อครับ แล้วที่ผมจะลงไปพักคืนนี้อยู่แถวไหนหรอครับ" ผมถามถึงความไกลห่างของจุดหมาย "ก็ไม่ค่อยไกลเท่าไรนะ เห็นกลุ่มบ้านสีขาวๆ ตรงนั้นใช่ไหม นั่นหละ ที่เราจะไปพัก" ทำไมมันดูไกลหลายกิโลเมตรล่ะเนี่ย สรุปก็คือ จุดสีขาวๆ กลางๆ ภาพเยื้องไปทางขวาที่ผมเห็นผ่านตาและกล้องถ่ายรูปคือที่พักของเรา แค่ดูก็เหนื่อยแทน ซึ่งผมต้องเดินไปไกลอีกประมาณไม่ถึงห้ากิโลเมตร ลงเขาอีกสองขั้นใหญ่ๆ ก็จะถึงบ้านฟองใต้ ซึ่งดูบ้านจากที่ยืนอยู่ ไกลจริงๆ และแถมเล็กจริงๆ กรอบสีแดง = บ้านฟองใต้ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:29:20

ความคิดเห็นที่ 56 ทีนี้ถึงช่วงเวลาของจริง ด้วยการเริ่มต้นด้วยอาหารจานเบาๆ ลงเขาไม่กี่ขั้น คราวนี้ที่ผมเห็น ก็คือเส้นทางที่กลับกลายเป็นทางเลียบสันเขา พร้อมกับอลังการงานสร้างสถาปัตยกรรมสมัยสิบปีที่ผ่านมา ด้วยชุดขั้นบันไดกลมๆ ทำเอง บริการอำนวยความสะดวกนักท่องเที่ยว ที่สำคัญ การเข้าชมอลังการงานสร้างนี้ ฟรีทุกอย่าง ไม่คิดค่าใช้จ่าย ยกเว้นอย่างเดียวคือ แรงขาที่ใช้ขึ้นลงบันได จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:30:17

ความคิดเห็นที่ 57 ความชันอันวิจิตรตระการตา จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:31:36

ความคิดเห็นที่ 58 บวกกับหน้าผาที่ดิ่งขึ้นสูงพอดิบพอดี ถ้าไม่มีบันไดล่ะก็... จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:33:01

ความคิดเห็นที่ 59 เจ้าหน้าที่เสริมมาว่า แต่ก่อนที่มาตรวจตราพื้นที่บนผาโดยยังไม่เปิดให้นักท่องเที่ยวเดินอย่างเป็นทางการ ตอนนั้นยังไม่มีบันไดแม้แต่ขั้นเดียว ซึ่งแต่ก่อนมีการแสดงกายกรรมเพิ่มขึ้นมาอีกรายการ เจ้าหน้าที่ต้องจับเชือกที่ห้อยจากที่หินสูงๆ แล้วออกแรงปีนไต่สันเขาขึ้นไป ซึ่งการแสดงสามารถนำคนขึ้นที่สูงได้อย่างรวดเร็ว เป็นวิถีของคนสมัยก่อนซึ่งอนุรักษ์ความเป็นธรรมชาติของป่าได้เป็นอย่างดี นึกเสียดายที่การแสดงนี้ได้ถูกยกเลิกไปนานแล้ว วัฒนธรรมเก่าแก่จึงไม่ถูกพบเห็นอีกต่อไป ยิ่งฝั่งศรีฐานยิ่งแล้วใหญ่ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:33:32

ความคิดเห็นที่ 60 เส้นทางนี้จะมีความเป็นธรรมชาติอยู่มากตรงที่เส้นทางเข้าป่าอย่างชัดแจ้ง บวกกับเส้นทางเลียบสันเขา ทิวทัศน์ที่อยู่ริมทางจึงถูกเปิดโล่งให้ได้ถ่ายรูปสวยๆ กัน จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:34:27

ความคิดเห็นที่ 61 ระหว่างทางลงบันไดที่ไม่ค่อยจะบันไดสักเท่าใดนัก จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:35:12

ความคิดเห็นที่ 62 เส้นทางโล่งๆ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:35:34

ความคิดเห็นที่ 63 ผมเดินไปสักพักก็มาถึงซำป่าก่อ หรือภูป่าก่อตามป้ายที่ปักไว้ สภาพพอใช้ได้ ส่วนระยะทางไปยังผาหล่มสัก ในตอนแรกเขียนไว้ว่า 1200 เมตร ซึ่งเลขนี้ได้มาจากทางเก่าที่ต้องแสดงกายกรรมโหนเชือกขึ้นผาอย่างรวดเร็ว แต่บัดนี้เจ้าหน้าที่ได้หาทางที่เหมาะสมกว่าแต่ยาวกว่า ทำให้มีคนเอาหมึกมาแก้โดยการเปลี่ยน 1200 เป็น 1700 ทางดีขึ้นเพื่อแลกกับระยะทางที่ยาวขึ้น แลกกับความปลอดภัยที่มีมากขึ้น จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:35:57

ความคิดเห็นที่ 64 ผมมองบริเวณรอบข้าง เป็นพื้นที่ราบค่อนข้างกว้างที่อยู่กลางป่า กว้างพอสำหรับใช้กางเต็นท์ได้ และมีห้องน้ำที่อยู่แยกออกไป มีที่พักของเจ้าหน้าที่ (เราไม่เกี่ยว) ที่มาตรวจเวรบนภู และมีร้านค้าเล็กๆ อยู่สองร้าน แต่ทว่าแม่ค้าไม่มาขายซึ่งจะมาตอนวันหยุดนักขัตฤกษ์เท่านั้น ที่จะมีนักท่องเที่ยวขึ้นมามาก ตามนั้นผมก็ได้ใช้น้ำดื่มโปรโมชั่นจากแม่ค้าผาหล่มสัก ดื่มน้ำเพียงเล็กน้อย แก้กระหายเพื่อไปยังจุดหมายต่อไป จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:37:22

ความคิดเห็นที่ 65 ที่นี่ คงเทียบได้กับทางระหว่างซำแคร่กับหลังแปที่ทางขึ้นอีกฝั่งหนึ่ง แต่ดีหน่อยด้านนี้มีสถาปัตยกรรมป่าเขา พร้อมภูเขาและฉากหลังท้องฟ้าเป็นของแถม จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:37:48

ความคิดเห็นที่ 66 19. ซำเดื่อ 14:55 น. หลังจากที่เส้นทางบ้านฟองใต้เปิดให้นักท่องเที่ยวมาได้ไม่นาน ได้มีการทำเส้นทางให้ชัดเจน รวมไปถึงการปักป้ายบอกทาง ตั้งร้านค้า ห้องน้ำ แต่ปัญหาสำคัญของเส้นทางนี้คือ ธรรมชาติของช้างป่าที่อาศัยอยู่ในบริเวณเส้นทางบ้านฟองใต้ โดยช้างป่าจะออกมาหากินกันมากในฤดูน้ำหลาก และทำให้ป้ายบอกทางต่างๆ ชำรุด และเส้นทางถูกกั้นด้วยเศษไม้ เป็นอุปสรรคในการเดินทาง ส่วนในฤดูแล้งช้างป่าจะเข้าไปหากินในป่าลึก ทำให้ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เส้นทางบ้านฟองใต้เปิดเป็นเวลาในรอบปีเพื่อความปลอดภัยของนักท่องเที่ยว ส่วนใหญ่เปิดช่วงตุลาคมไปจนถึงพฤษภาคม นักท่องเที่ยวจึงจำเป็นที่จะต้องติดต่อเจ้าหน้าที่ก่อนขึ้นลงในเส้นทางนี้ ซึ่งรวมไปถึงเส้นทางที่ไม่ชัดเจนที่อาจจะทำให้นักท่องเที่ยวพลัดหลงได้ แต่สิ่งที่มีปัญหามากที่สุดก็คือ การเกิดรอยแยกแผ่นดินตามทางขึ้นด้านบ้านฟองใต้ "สาเหตุที่เส้นทางนี้ถูกปิดไป เพราะว่ามีอยู่วันหนึ่งสันเขาเกิดรอยแยกขึ้นมา" เจ้าหน้าที่อธิบายถึงการเงียบหายไปของเส้นทาง "พอทราบเรื่องว่าเกิดรอยแยก หัวหน้าหน่วยจึงสั่งให้เจ้าหน้าที่ไปตรวจสอบหาความยาวรอยแยกในเส้นทาง" "แต่เพราะว่าไม่เข้าใจกัน เลยทำให้เจ้าหน้าที่ที่ไปดูบันทึกค่าความยาวรอยแยก ทั้งหมด มารวมกัน ทั้งๆ ที่ตรงเส้นทางเดินมันแยกนิดเดียว" "เจ้าหน้าที่คนนั้นก็เลยบอกว่า 300-400 เมตร ซึ่งมันเป็นรอยยาว แต่จริงๆ แล้วบนเส้นทางเดินมันแค่ไม่กี่สิบเมตรเอง" "หัวหน้าหน่วยคราวนี้ก็นึกว่ารอยแยก 300-400 เมตรมันอยู่คร่อมเส้นทางเดิน ก็เลยไม่เข้าใจ เส้นทางนี้ก็เลยไม่ประชาสัมพันธ์ต่อ" "ช่วงหนึ่งก็เลยปิดไปอยู่ตั้งนาน ตอนนี้หัวหน้าหน่วยคนก่อนไปอยู่ที่อื่นละ" แค่ความเข้าใจผิดเท่านั้นเอง ทำให้ผมต้องมาพิสูจน์เส้นทางนี้ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:38:38

ความคิดเห็นที่ 67 ผมเดินไปเรื่อยๆ พร้อมกับสะดุดตากับใบไม้ใบหนึ่งซึ่งมันโดดเด่นออกมาจากโพรงใบไม้ "ใบไม้อันนั้นอ่ะ อย่าแตะเลยนะ เพราะว่าใบไม้อันนี้เหมือนมีเข็มอะไรก็ไม่รู้ที่ใบ แตะไปเหมือนโดนผึ้ง ต่อ แตนต่อย ระวังละกันแสบมาก" อันนี้ผมก็ไม่ทราบว่าข้อมูลมันจริงเท็จแค่ไหน หรือมันจะเหมือนผึ้งต่อยหรือไม่ สำหรับผมก็เชื่อเจ้าหน้าที่และไม่คิดจะลอง จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:38:57

ความคิดเห็นที่ 68 ทางจะเริ่มเข้าป่ามากขึ้นเรื่อยๆ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:39:38

ความคิดเห็นที่ 69 เดินไปตามทางเรื่อยๆ ข้างทางหรือแม้แต่กึ่งกลางของทางก็จะมีไม้จำพวกไผ่ล้มมารก กีดขวางทางเดินเป็นจำนวนมาก จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:40:17

ความคิดเห็นที่ 70 เนื่องจากว่าอาหารของช้างป่าทีมาหากินที่นี่จะเป็นไม้ไผ่เป็นส่วนใหญ่ เวลาช้างสัญจรไปมาเลยทำให้ไม้พวกนี้ล้มมาขวางทาง ใครเดินเส้นทางนี้ก็ระวังไม้ไผ่ข่วนหรือทิ่ม และระวังสะดุด จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:40:42

ความคิดเห็นที่ 71 ในที่สุดก็เดินมาถึงซำเดื่อ ที่นี่จะไม่มีอะไรเลย นอกจากเป็นที่พักกลางทางของลูกหาบที่หาบของมาให้ร้านค้า ที่อยู่ซำป่าก่อและผาหล่มสัก โดยจะมีที่พาดไม้ของที่หาบ และมีที่สุมกองไฟไว้สำหรับลูกหาบที่จะมาทานอาหารเที่ยงบนภู เจ้าหน้าที่ได้เสริมมาว่าลูกหาบที่นี่ได้ค่าแรง กิโลกรัมละ 7 บาท ต่างจากอีกฝากหนึ่งที่ได้ 15 บาทต่อกิโลกรัม และที่ลำบากใจก็คือ ฝั่งนี้ลูกหาบจะไม่หาบของให้นักท่องเที่ยว จะหาบแต่เตาแก๊ส อาหารของร้านค้า จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:41:53

ความคิดเห็นที่ 72 ผมก็เลยจำใจแบก 11 กิโลกรัมลงมาเองอีกจนได้ แต่ดูเหมือนว่า เส้นทางนี้โหดกว่าตรงที่อลังการสถาปัตยกรรมบันไดและไม่ไผ่นี่หละ ที่คอยขวางทางผมและเพื่อน ทำให้น้ำดื่มโปรโมชั่นเล่นมาเกือบหมดที่ซำเดื่อ นี่คือสิ่งที่เรียกตามภาษาชาวบ้านว่า "ซำ" บริเวณใกล้ๆ ที่พักลูกหาบ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:42:53

ความคิดเห็นที่ 73 20. ผาออนซอน 15:40 น. มูลของสัตว์ป่าบางตัว จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:43:59

ความคิดเห็นที่ 74 หลังจากที่เส้นทางบ้านฟองใต้ได้ประกาศปิดตัวอย่างชั่วคราวจากเหตุการณ์แผ่นดินแยกที่ผ่านมา เส้นทางนี้ได้ขาดการประชาสัมพันธ์ แม้กระทั่งการบ่งบอกถึงการมีอยู่ของเส้นทางนี้ นักท่องเที่ยวจากที่เคยมีมาสัปดาห์ต่อสัปดาห์ ทำให้เหลือแค่ไม่ถึงสิบคนต่อเดือน ร้านที่อยู่ด้านบนซำป่าก่อก็เริ่มไม่มีใครมาซื้อ แม่ค้าจึงได้ขึ้นภูเฉพาะช่วงงานเทศกาลเท่านั้นที่จะมีนักท่องเที่ยวมากัน จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:44:34

ความคิดเห็นที่ 75 สองแถวที่เชื่อมต่อระหว่างห้วยสนามทราย ทางแยกเข้าอำเภอน้ำหนาวจากถนนสายหล่มสัก-ชุมพลได้เลิกให้บริการ นักท่องเที่ยวจึงจำเป็นต้องนำรถมาเอง ไม่ก็เหมารถสองแถวท้องถิ่น หรือโบกรถไปยังบ้านฟองใต้แทน นี่จึงเป็นเหตุผลที่ในตอนแรกผมไม่ได้รับอนุญาตให้ลงเส้นทางบ้านฟองใต้ เพราะว่าการเดินทางลำบากมากๆ ซึ่งไม่เหมาะแก่คนที่ไม่ได้นำรถมาเอง หรือไม่ได้ขึ้นภูมาจากทางด้านบ้านฟองใต้ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:44:53

ความคิดเห็นที่ 76 ถึงที่ผาออนซอน ผาออนซอนจะเป็นที่เดียวนอกเหนือจากซำป่าก่อที่มีป้ายสวยงามตั้งตระหง่านอยู่ เพราะว่าตัวผาออนซอน เป็นจุดชมวิวบนหน้าผาที่ช้างป่าไม่สามารถเข้าไปถึงได้ เป็นจุดที่อยู่ตรงสันเขาลาดชันอีกแห่งหนึ่งพอดี จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:45:21

ความคิดเห็นที่ 77 สิ่งที่จะชมได้จากผาออนซอนนั้นก็คือ ตัวอุทยานแห่งชาติน้ำหนาวที่อยู่อีกฝั่งออกไป และ "บ้านฟองใต้" จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:45:45

ความคิดเห็นที่ 78 ผมเริ่มใกล้ถึงที่หมายในคืนนี้ ที่พักโฮมสเตย์โดยชาวบ้านของบ้านฟองใต้ ซึ่งอยู่ในกลุ่มหลังคาสีขาวๆ ที่ได้เห็นมาก่อนหน้า แต่รอบนี้การมองไปยังจังหวัดอีกจังหวัดหนึ่งอยู่ใกล้กว่า ชัดเจนกว่า นั่นก็คือ ผมใกล้จะเดินข้ามภูเขา ข้ามภาคอีสานมาภาคเหนือ ข้ามจังหวัด หลังจากที่เดินมาแสนไกลสักที จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:46:05

ความคิดเห็นที่ 79 "อีกประมาณกิโลเมตรกว่าหนะ เห็นไหมจังหวัดเพชรบูรณ์" เจ้าหน้าที่ให้กำลังใจ โดยที่รองเท้าผมแทบแย่ เกือบจะพังในอีกไม่กี่ชั่วโมงนี้ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:46:26

ความคิดเห็นที่ 80 เมื่อมองย้อน "เส้นทางที่หายไป" จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:47:47

ความคิดเห็นที่ 81 21. หน่วยหนองผักบุ้ง อุทยานแห่งชาติภูกระดึง ตำบลศรีฐาน อำเภอภูกระดึง จังหวัดเลย 16:30 น. หนึ่งกิโลเมตรกว่าๆ ทำไมมันไกล ยาวนานขนาดนี้... จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:48:11

ความคิดเห็นที่ 82 นิ้วเท้าผมเริ่มเจ็บจากการที่เดินลงเขาแบบ จิกนิ้วเท้า เพื่อยั้งตัวเองไม่ให้เดินลื่นไถลเขาลงไป เป็นการลงเขาแบบทางด่วน การลงแบบไถลมันเร็วก็จริง แต่ไม่รับประกันว่าจะปลอดภัยหรือไม่ ผมจึงเปลี่ยนการเดินเร็วๆ แบบจิกนิ้วเท้า มาเป็นการค่อยๆ เดินแบบไม่เอาจริงเอาจังกับชีวิตเท่าไร พร้อมกับให้เพื่อนเดินนำหน้าไปก่อน หลังจากที่ผมเดินนำหน้าเพื่อนที่ผ่านมาแบบเพื่อนไม่เห็นฝุ่นแล้วก็ตามแต่ และทันใดนั้น ฟรึ้บ! "นี่ๆ เป็นอะไรรึเปล่า" เพื่อนทักหลังจากที่เสียงนั้นหยุดลง ปรากฏว่าที่เดินช้าไม่จิกนิ้วเท้า ผมก็สะดุดล้มจนได้ โชคดีที่มีเต็นท์หนุนหัวตอนล้มลงมา และความหนักของสัมภาระ ก็ทำให้ผมยังล้มอยู่กับที่ไม่ไถลไปไหน (สบายได้นอนบนดิน) หลังจากนั้นผมก็เดินนำหน้า จิกนิ้วเท้า ยอมเจ็บเหมือนเดิม จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:48:46

ความคิดเห็นที่ 83 ทางลงในระหว่างนี้จะเทียบได้กับทางที่ขึ้นมาจากศูนย์บริการนักท่องเที่ยว ไปยังซำแฮก ที่จะชันมากหน่อยก่อนจะถึงซำแฮก อันนี้ก็เช่นเดียวกัน ตรงผาออนซอนจะเป็นขั้นบันไดทำไว้เพราะทางชัน แต่มีไม่มากเท่าตอนลงมาจาผาหล่มสักใหม่ๆ เจ้าหน้าที่ก็ได้เล่าถึงประสบการณ์เดินข้ามภาคข้ามจังหวัดเหมือนกันที่เขาใหญ่ ผมก็ฟังไป เพลินไป เดินไปเรื่อยๆ ไม่เครียด อันนี้อย่าเครียดนะครับ มันไม่ใช่เส้นทางหินแบบนี้ ที่เห็นก็คือห้วยเล็กๆ ที่ตัดผ่านเส้นทาง ไหลไปบรรจบลำน้ำพองอีกรอบหนึ่ง จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:49:50

ความคิดเห็นที่ 84 จนกระทั่งเจอป้าย "ผาหล่มสัก" จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:50:21

ความคิดเห็นที่ 85 ถ้าได้เจอแสงสวรรค์แห่งนี้ ก็แสดงว่า คุณได้มาถึงที่ตีนภูเป็นที่เรียบร้อย จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:51:10

ความคิดเห็นที่ 86 และเดินต่อไปอีกก็พบกับโรงนอนเล็กๆ แบ่งไว้เป็นห้องสำหรับเจ้าหน้าที่ จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:51:31

ความคิดเห็นที่ 87 งั้นก็แสดงว่า การเดินทางข้ามเขา ก็ได้จบลงอย่างเสร็จสมบูรณ์ทุกประการ ด้วย 16 กิโลเมตรที่เดินลงมาจนเล่นรองเท้าเกือบพัง จากคุณ : tem142857 เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 19:51:55