ความคิดเห็นที่ 16 |
 |
อารมณ์เดียวกันเลย เจ้าแรมโบของผมเป็น อัลเซเชียนผสมเกรทเดน ขนาดมันป่วย น.น. ตั้ง 45 kg แนะ ตอนนี้เขาอายุได้ 14 ปี แล้ว ผมไป ตปท.ทีไร ลุ้นอยู่อย่างเดียว กลัวว่าถ้าโทรกลับมาบ้านแล้ว ถ้าคนที่บ้านบอกว่า แรมโบ ป่วย แล้วจะมำยังไง แต่ก็รอดมาทุกครั้ง เขาเคยไม่สบายมา สองสามครั้ง ลุกไม่ได้ ไข้ขึ้นสูง แต่ เราก็ดุแลจนเขาฟื้น มาทุกครั้ง ตอนนี้ ต้องลุ้นกันทุกเช้าที่ตื่นนอนว่า แรมโบจะลุกขึ้นเดินได้ใหม........เป็นสัตว์เลี้ยงที่ผูกพันที่สุดแล้ว....เข้าใจ จขกท.อย่างสุดซึ้งเลย
| จากคุณ |
:
Stowe 
|
| เขียนเมื่อ |
:
6 ธ.ค. 53 21:59:44
|
|
|
|
เข้าใจความรู้สึกของ จขกท เป็นอย่างดี เพราะเราก็เลี้ยงน้องหมา(..เอ๊ะ..เรียกว่าปู่หรือลุงหมา ดี เพราะเกิน 10 ปี ทุกตัว) เมื่อก่อนก็เที่ยวไปกับเราตลอด ถึงได้ตั้งชื่อ login ใน bp ว่า สิบล้อชอบเที่ยว (สิบล้อ เป็นเซนต์เบอร์นาร์ดรูปหล่อร้ายกาจ) 
